22 كنِّيو ثْعبّْذم ونِّي وَار ثسِّينم شَا، نشِّين نْعبّذ ونِّي إِي نسّن مِينْزِي اَسنْجم يكَّا-د زݣ يسْرَائِيلِيْين.
أَذ بشَّرن مَارَّا ڒݣْنُوْس حمَا اَذ تُوْبن اَذ تْوَاغْفَرنْت ڒْمُعْصِيَاث نْسن س يِيسم ن لْمَسِيح. أَذ يبْذَا مَانَايَا ذِي لْقُدْس.
أَخْمِي تْسَارِيغ نش، خزَّرغ مْلِيح ذِي زَّاوْيَاث نْوم مَانِي ثْعبّْذم. ࢲْرِيغ ذِنِّي يجّن ن ڒْمذْبَح ؤُرِينْت ذَايس ثِيْرَا، ثِيْرَا نِّي قَّارنْت: أَربِّـي نِّي إي وَار يتْوَاسّْنن شَا. شُوْف، أَربِّـي نِّي إِي ثْعبّْذم كنِّيو وَار ث ثسِّينم شَا، أَذَاوم ينِيغ نش مِين يعْنَا.
مَانَايَا أَربِّـي وَار ت يُوْوِي شَا ذِي زْمَان ن ڒقْفَاڒث، وَلَكِن ڒخُّو يُوْمَر مَارَّا يوْذَان ذِي مْكُڒ اَمْشَان بَاش اَذ تُوْبن.
وَامِي ذَاوم د يُوْشَا أَربِّـي اَخدَّام نّس عِيسَى، ذ اَمزْوَارُو يسّكّ-اَوم-ث-يذ إِ كنِّيو بَاش اَكنِّيو يبَرك، يعْنِي اَذ يسْبعّذ مْكُڒ يجّن زَّايْوم خ شَّرّْ نّس."
وَلَكِن وَار تْسمْغَار شَا يخف نّش خ ڒفْرُوْع نِّي يتْوَاقسّن. مَايمِّي؟ وَار تتُّو شَا بلِّي ذ يࢲوْرَان نِّي إِي شك ييْسِين، وَار يدْجِي بُو ذ شك إِي ثن ييْسِين.
لِأَنَّا نسّن سِيذِيثْنغ يُوْسَا-د زِي ثقْبِيڒْث ن أَيث-يَهُوْذَا. عمَّارْص مَا ينَّا مُوْسَى اَذ د فّْغن ڒْفُقَهَا زِي ثقْبِيڒْث نِّي.