8 أَرِّيح يتْصُوْض مَانِي يخس نتَّا. أَذ تسْڒِيذ إِ صُّوْت نّس، وَلَكِن وَار ثسِّينذ شَا مَانِيس د يكَّا ؤُڒَا ذ مَانِي غَا يرَاح. أَمُّو إِي ݣِّين مَارَّا يِنِّي يتْوَاخڒْقن س أَرُّوح ن أَربِّـي."
يِيْنَا وَار د خْڒِيقن شَا عْلَاحْسَاب دُّوْرِّيث ؤُڒَا عْلَاحْسَاب مِين تخْس دَّات ؤُڒَا عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن ورْيَاز؛ لَّا، ذ أَربِّـي إِي ثن د يجِّين.
مڒَا نِّيغ-أَش يتخصَّا-كنِّيو اَذ د تْخڒْقم ذ جْذِيذ، وَار تْعجِّيب شَا.
ينَّا-ٱس نِيكُوْدِيم: "مَامّش مَانَايَا؟"
عْلَاغَفْلَا يهْوَا-د يجّن ن ڒْحسّ زݣ وجنَّا اَم اَرِّيح إِي يتْصُوْضن س جّْهذ، يُوْذف ذِي مْكُڒ جِّهث ن ثدَّارْث مَانِي قِّيمن.
وَامِي كمّْڒن ثْࢲَادْجِيث نِّي ينْهزّ ومْشَان نِّي مَانِي مُوْنن، شُّوْرن نِثْنِي مَارَّا س أَرُّوْح يقدّْسن سَّاوَاڒن س وَاوَاڒ ن أَربِّـي س يِجّن ن زْعَامث.
مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ ثِيْنَا تْوَاسْخدَّامنْت س وفُوْس ن يِجّن ن أَرُّوْح وَانِيتَا. ئِفَرق-يثنْت إِ كُڒ يجّن وَاحْذس مَامّش يخس نتَّا.
شُوْف، مِين يعْنَا ونِّي إِݣ يسّْنن لْأَفْكَار ن بْنَاذم غَار ذَاخڒ؟ ئِسّن-يثنْت اَرُّوْح ن بْنَاذم نِّي س يِيخف نّس. كِيف-كِيف أَربِّـي، وَار ذِنِّي حَدّ يسّن لْأَفْكَار ن أَربِّـي إِلَّا اَرُّوْح ن أَربِّـي وَاحْذس.
خْمِي غَا ثسّْنم بلِّي نتَّا نِيْشَان إِݣ يدْجَا، أَتَاف اَذَايْوم ثِيڒِي تِّقث بلِّي بْنَاذم إِݣ يسْخدَّامن مِين يدْجَان نِيْشَان نتَّا يخْڒق-د زَّايس.