1 منْبَعْد إِ مَانَايَا يمظْهَار-د عِيْسَى عَاوذ إِ يمحْضَارن نّس خ شّطّ ن ڒبْحَر ن طَبَرْيَا. أَمُّو إِي يوْقع.
وَلَكِن خْمِي د غَا كَّرغ زِي ڒْموْث، أَذَاوم يزْوَارغ غَار ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل."
رُوْحن حِيطَاش نِّي ن يمحْضَارن غَار ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل غَار وذْرَار نِّي عْلَاحْسَاب مَامّش تُوْغَا ثن يوصَّا عِيْسَى زِي قْبڒ.
رُوْحنْت ذغْيَا غَار يمحْضَارن نّس إِنِينْت-اَسن اَقَا يكَّر-د زِي ڒْموْث. أَذ يرَاح غَار ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل اَكنِّيو يرَاجَا ذِنِّي. ذِنِّي إِي ث غَا ثࢲرم، قَا نِّيغ-اَوم-ث."
منْبَعْد إِ مَانَايَا يمظْهَار-اَسن-د عِيْسَى س يِجّن ن صِّفْث نّغْنِي إِ ثْنَاين إِذْسن وَامِي تُوْغَا ݣُّوْرن غَار ڒْكَامْپُو.
منْبَعْد وَامِي قِّيْمن تتّن حِطَاش ن اَرُّسُل نّس، ئِمظْهَار-اَسن-د ينْهَا-ثن مِينْزي لإِيمَان نْسن ذ وقْلِيل ؤُڒَاون نْسن قسْحن. تُوْغَا نِثْنِي عَاوذ وَار ؤُمِيْنن شَا يِنِّي إِي ث يࢲْرِين وَامِي د يكَّر زِي ڒْموْث.
رُوْحنْت كنِّينْت ڒخُّو غَار يمحْضَارن نّس ذ بُطْرُس إِنِينْت-اَسن اَقَا عِيْسَى يرُوْح اَذَاوم يزْوَار غَار ثْمُوْرْث ن لْجَلِيل اَكنِّيو يرَجَا ذِنِّي. أَث تَافم اَمشْنَاو مَامّش غَارْوم د يوصَّا زِي قْبڒ."
ثَانِيتَا ذ وِيس ثڒْت مَرَّاث إِي ذِي يتْمظْهَار-د عِيْسَى إِ يمحْضَارن نّس زݣ وَامِي إِي د يكَّر زِي ڒْموْث.
منْبَعْد إِ مَانَايَا يرُوْح عِيْسَى اَذ يࢲْوَا ڒبْحَر ن لْجَالِيل (قَّارن-اَس إِ ڒبْحَر نِّي طَبَرْيَا).
سّنِّي ؤُسِينْت-يد ثْغَرُّوْبَا نّغْنِي زِي ثنْدِينْت ن طَبَرْيَا غَار ومْشَان نِّي مَانِي شِّين اَغْرُوْم نِّي مَانِي يشكَّر عِيْسَى أَربِّـي.
وَامِي يعْذُو ڒَعْذَاب ن ڒْموْث نّس، يتْمظْهَار-اَسن-د خ يِجّن ن اَرْبعِين يُوْم يسفْهَام-يثن مبْڒَا شّكّ نتَّا اَقَا يدَّر. ئِتَاس-د غَارْسن يسَّاوَاڒ اَكِذْسن خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي.