29 ينَّا-ٱس عِيْسَى: "أَڒ وَامِي ذَايِي ثࢲْرِيذ، عَاذ إِي ثُوْمْنذ؟ سَّعْذ ن يِنِّي وَار ذَايِي ࢲْرِين شَا، ؤُمْنن."
وَلَكِن سَّعْذ نْوم كنِّيو وَامِي ثِيطَّاوِين نْوم تْوَاڒَانْت، سَّعْذ نْوم وَامِي يمجَّان نْوم تسْڒَان.
آ سَّعْذ ن ثنِّي يُوْمْنن مِين ذَاس ينَّا سِيذِي أَربِّـي اَذ يِيڒِي."
ينْدق-د تُوْمَا ينَّا-ٱس: "آ سِيذِي ينُو، آي أَربِّـي ينُو!"
ڒخْدّنِّي يُوْذف ومحْضَار نِّي يزْوَارن غَار يِيفْرِي ن ونْضڒ، يࢲْرَا مَانَاينِّي يُوْمن.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "كنِّيو، مَا وَار تِيمْنم شَا حتَّا ٱذ ثࢲرم لْمُعْجِيزَاث ذ لْبُرْهَانَاث؟"
أَقَا نتْعِيش س لْإِيمَان مَاشِي س مِين نتْوَاڒَا.
فَا لْإِيمَان نتَّا ذ يجّن ن تِّقث يجهْذن ذِي مِين نتْرَاجَا، نشِّين متْأَكدِّين ذِي ثْمسْڒَايِين وَاخَّا وَار ثنْت نتْوِيڒِي شَا.
س لْإِيمَان يكَّر مُوْسَى يفّغ زِي مِصْرَا، وَار يݣّْوِيذ شَا زݣ وغْضَاب ن وزدْجِيذ نِّي. ئِطّف ذِي لْإِيمَان نّس اَم يِجّن يتْوَاڒَان أَربِّـي نتَّا وَار يزمَّر اَث يࢲر حَدّ.
مَارَّا يِيْنَا تْوَاشكَّرن س لْإِيمَان نْسن. إِنَّمَا، ؤُڒَا ذ يجّن زَّايْسن تُوْغَا عَاذ وَار ذَاس د يُوْوِيض شَا مِين زِي ث يوْعذ أَربِّـي.
ثْحِبّم-ث وَاخَّا وَار ث ثࢲْرِيم شَا. أَقَا ثُوْمْنم زَّايس وَاخَّا وَار ث تْوِيڒِيم شَا ڒخُّو. كنِّيو ثْعمَّرم س يِجّن ن ڒفْرَاحث ذ ثَمقّْرَانْت وَار ثْزمَّرم شَا اَت ثْشَرّْحم.