27 ينَّا-ٱس عَاوذ إِ ومحْضَار نِّي: "أَقَات ذِين يمَّاش!" سّنِّي يُوْوِي-ت ومحْضَار نِّي غَار ثدَّارْث نّس.
أَذ د يَاس وزدْجِيذ اَذَاسن يِينِي: أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: مِين ثݣِّيم إِ يِجّن ن وُوْمَا ذ اَمزْيَان زݣ أَيثْمَا، ثݣِّيم-اَيِي-ت إِ نش.
ئِخْزَر غَار يِنِّي يقِّيمن نّْضن-اَس أُوشَا ينَّا: "أَقَا يمَّا ذ اَيثْمَا."
ينَّا-ٱس بُطْرُس: "أَقَا نشِّين نسْمح ذِي كُڒْشِي نذْفَار-يش!"
يُوْسَا-د غَار ثْمُوْرْث نّس، أَيثْبَاب ن ثْمُوْرْث نّس وَار ث قْبِيڒن شَا.
أَذ د تَاس يجّن ن ڒْوقْث اَقَا ڒخُّو ثُوْسَا-د، أَذ تمْزدْجَاعم كنِّيو كُڒ يجّن زَّايْوم اَذ يروَّاح. أَذَايِي ثْسمْحم اَذ يڒِيغ وَاحْذِي، وَلَكِن وَار تِيڒِيغ شَا وَاحْذِي مِينْزِي بَابَا أَقَاث اَكِذِي.
وَامِي نمْسَافَاض خَاسن ننْيَا ذݣ وغَرَّابُو، نِثْنِي روّْحن غَار ثُوْذْرِين نْسن.