22 ينَّا-ٱس عِيْسَى مَانَايَا ڒخْدّنِّي يجّن زݣ يعسَّاسن يبدّن ذِنِّي يُوْشَا-ٱس يجّن ن وسقِّيڒ إِ عِيْسَى ينَّا-ٱس: "مَا س وَاوَاڒ-أَ إِي زِي غَا ثَارّذ خ اَرَّايس ن ڒْفُقَهَا؟"
سّنِّي بْذَان ڒبْعَاض زَّايْسن سُّوْسُوْفن خَاس. ڒحّْفن-اَس خ وغمْبُوْب نّس شَّاثن-ث س ڒْپُوْنْيَاث قَّارن-اَس: إِيوَا آ نَّبِي سِيوڒ! ؤُوِين-ث-يد يعسَّاسن شَّاثن-ث س يسقِّيڒن.
نش، مَايمّي ذَايِي تْسقْسِيذ؟ سّقْسَا يِنِّي ذَايِي يسْڒِين مِين ذَاسن نِّيغ. نِثْنِي سّْنن مِين نِّيغ."
صَافِي، يُوْسَا-د يَهُوْذَا غَار جَرْدَا نِّي يُوْوِي-د اَكِذس ڒْعَسْكَار، تْوَاسّكّن اَكِذس عَاوذ شَان ن يعسَّاسن زݣ يفَرِّيسِيْين أُو زِي اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا. ؤُسِين-د س ڒفْنَارَاث ذ يصْفضَاون ذ ڒسْنَاح.
تْقرَّابن غَارس شَّاثن-ث س يسقِّيڒن، قَّارن-اَس سَّلَام آي اَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل.