12 غَارِي اَطَّاس ن ثْمسْڒَايِين اَذَاوم ثنْت ينِيغ، وَلَكِن ڒخُّو قسْحنْت خَاوم.
ئِسَّاوَاڒ عِيْسَى اَݣ ڒْغَاشِي س وَاطَّاس ن ڒمْعَانِي اَم يِيْنَا عْلَاحْسَاب مِين زمَّرن اَذ فهْمن.
وَار كِذْوم سِّيوِيرغ شَا نش عَاذ اَطَّاس مِينْزِي لْمُفْسِيد نِّي اَمقّْرَان ن دُّنشْت-أَ يتَاس-د. وَار غَارس بُو ثْزمَّار خَافِي.
وَار يقِّيم عَاذ اَذَاوم سمِّيغ يخدَّامن مِينْزِي اَخدَّام وَار يسِّين شَا مِين يتݣّ ؤُوقَّاف نّس. كنِّيو اَذَاوم سمِّيغ يمدُّوْكَاڒ ينُو مِينْزِي نِّيغ-اَوم مَارَّا مِين سْڒِيغ زِي بَابَا.
أُو غَلْطن خ لْحِسَاب مِينْزِي لْمُفْسِيد نِّي اَمقّْرَان ن دُّنشْت-أَ يتْوَاحْكم.
خْمِي د غَا يَاس أَرُّوْح ن لْحَقِيقَا، أَتَاف اَذَاوم د يسْبيّن لْحَقِيقَا ثكْمَاڒ. أَقَا نتَّا وَار يسِّيوِيڒ شَا زݣ يِيخف نّس، يسَّاوَاڒ إِلَّا زِي مِين ذَاس غَا يِينِي أَربِّـي. أَذَاوم يخبَّر ذِي ثْمسْڒَايِين إِي د غَا يَاسن.
وَامِي يعْذُو ڒَعْذَاب ن ڒْموْث نّس، يتْمظْهَار-اَسن-د خ يِجّن ن اَرْبعِين يُوْم يسفْهَام-يثن مبْڒَا شّكّ نتَّا اَقَا يدَّر. ئِتَاس-د غَارْسن يسَّاوَاڒ اَكِذْسن خ ڒْمُلْك ن أَربِّـي.