3 كنِّيو ذ يمنْقَاوِيْين ذݣ وسڒْمذ إِي ذَاوم نِّيغ.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "لَّا، ونِّي يسِيرِيذن بْڒَا مَا ٱذ يسِيرذ عَاوذ. أَذ يسِيرذ يضَارن نّس وَاهَا مِينْزِي نتَّا قَاع ذ اَمنْقَاوِي. كنِّيو مَارَّا ذ يمنْقَاوِيْين إِلَّا يجّن."
كُڒ اَكشُّوْض إِي د يفّْغن زَّايِي وَار يتِيرو شَا يزكُّوْنن ن وضِيڒ اَث يقسّ بَابَا. أُو كُڒ اَكشُّوْض إِݣ يتَارْون يزكُّوْنن ن وضِيڒ أَث يزْبَار حمَا اَذ د يَرْنِي يزكُّوْنن نّغْنِي.
صفَّا-ثن س لْحَقِيقَا، أَوَاڒ نّش نتَّا إِي يدْجَان ذ لْحَقِيقَا.
نش صفِّيغ يخف ينُو خ سَّبَاب نْسن حمَا اَذ تْوَاصفَّان ؤُڒَا ذ نِثْنِي عَاوذ س لْحَقِيقَا.
ڒخُّو ثسِّيصْفَام يخف نْوم وَامِي ثْطَاعم إِ لْحَقِيقَا بَاش اَذ تِيڒِي ذَايْوم يجّن ن ڒمْحِبّث جَار وَاوْمَاثن بْڒَا نِّفَاق. س مَانَايَا يتْخصَّا-كنِّيو اَذ ثخْسم اَيَاوْيَا اَطَّاس س وُوْڒَاون نْوم.