5 ينَّا-ٱس تُوْمَا: "آ سِيذِي، وَار نسِّين شَا مَانِي غَا ثْرَاحذ، مَامّش غَا نسّن اَبْرِيذ؟"
ذ فِيلِيپَّـاس، ذ بَرْتُلُمَاي، ذ تُوْمَا، ذ مَتَّى زݣ يعشَّارن، ذ يَعْقُوْب مِّيس ن حَلْفَى، ذ تَدِّي،
يَارَّا خَاسن عِيْسَى ينَّا-ٱسن: "آ يوْذَان ن ڒْوقْث-أَ إِي ذِي وَار يدْجِي بُو لْإِيمَان! مشْحَاڒ إِي كِذْوم غَا قِّيمغ أُو مشْحَاڒ ذَاوم غَا صْبَرغ؟ أَوِيم-اَيِي-ث-يد إِ نش."
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "آ يِنِّي وَار يفْهِيمن شَا! آ يِنِّي وَار يتِيمْنن شَا ذغْيَا ذِي مَارَّا مِين نَّان لْأَنْبِيَا!
تُوْمَا يعْنِي ونِّي ؤُمِي قَّارن أَشْنِيو ينَّا-ٱسن إِ يمحْضَارن إِي يدْجَان ذ يمدُّوْكَاڒ نّس: "أَكِس نُوْيُوْر ؤُڒَا ذ نشِّين اَكِس نمّث."
مَانِي غَا رَاحغ ثسّْنم اَبْرِيذ."
ڒُوْصِيّث ينُو ذ ثَانِيتَا: <حِبّث اَيَاوْيَا مَامّش كنِّيو تْحِبِّيغ نش.>
ڒخُّو نش اَذ رَاحغ غَار ونِّي إِي ذَايِي د يسّكّن، وَلَكِن كنِّيو ؤُڒَا ذ يجّن زَّايْوم وَار ذَايِي يسّقْسِي مَانِي غَا رَاحغ.