37 ينَّا-ٱس بُطْرُس: "آ سِيذِي، مَايمّي وَار زمَّرغ شَا اَش ذْفَارغ ڒخُّو؟ نش اَخَاك صدّْقغ ثُوْذَارْث ينُو!"
نَّان-اَس: "وَاه، نْزمّر-اَس!" ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "وَاه، أَتَاف اَذ تسْوم زِي ڒْكَاس نِّي إي زِّي غَا سْوغ نش، أَذ تْغضْسم ذِي ڒَعْذَاب نِّي إِي ذِي غَا غضْسغ نش.
وَامِي ريّْقن، ينَّا-ٱس عِيْسَى إِ سِمْعَان بُطْرُس: "آ سِمْعَان آ مِّيس ن يُوْحَنَّا، مَا تْحِبِّيذ-اَيِي كْتَار زِي يِيْنَا؟" ينَّا-ٱس سِمْعَان بُطْرُس: "وَاه آ سِيذِي، شَك ثسّْنذ قَا نش تخْسغ-ش." ينَّا-ٱس عِيْسَى: "سشّ يزْمَارن ينُو."
وَلَكِن وَار تِيشّغ بُو لْهِمَّا إِ ثُوْذَارْث ينُو. نش اَذ كمّْڒغ مِينْخف د ؤُسِيغ ذ ڒْخذْمث إِي زِّي ذَايِي يكلّف سِيذِيثْنغ عِيْسَى، يعْنِي اَذ شهْذغ خ لْإِنْجِيل ن اَرْضَا ن أَربِّـي.
ينَّا-ٱنغ: "مِين كنِّيو يُوْغِين؟ مَايمِّي إِي ذَايِي ثحْفَرم ذݣ وُوْڒ س يمطَّاون نْوم؟ نش اَقَايِي مُوْجُوْد مَاشِي اَذَايِي قّْنن وَاهَا. نش اَقَايِي مُوْجُوْد اَذ مّْثغ ذِي لْقُدْس عْلَاحْسَاب يسم ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى!"