2 قْبڒ اَمنْسِي تُوْغَا إِبْڒِيس يغَرّ يَهُوْذَا مِّيس ن سِمْعَان إِسْخَرْيُوْطِي حمَا اَذ يزّنْز عِيْسَى.
ذ سِمْعَان ؤُمِي قَّارن <لْمُنَاضِل>، ذ يَهُوْذَا إِسْخَرْيُوطِي يعْنِي ونِّي يزّنْزن عِيْسَى.
يُوْذف شِّيطَان ذݣ وُوْڒ ن يَهُوْذَا ونِّي ؤُمِي قَّارن إِسْخَرْيُوطِي، نتَّا زِي ثنْعَاش نِّي ن اَرُّسُل.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "خْزَر آ سِمْعَان: شِّيطَان يرْزُّو اَكنِّيو يغَرْبڒ اَم مَامّش تْغَارْبَڒن يرْذَان.
نتَّا يسّن ونِّي إِي ث غَا يزّنْزن. س مَانَاينِّي ينَّا كنِّيو وَار ثدْجِيم شَا مَارَّا ذ يمنْقَاوِيْين.
ئِكَّر خ ومنْسِي يكّس تْشَامِّير نّس، ييْسِي يجّن ن ومنْدِيڒ يصَّار يخف نّس.
ينَّا-ٱس بُطْرُس: "آي أَنَاس، مَايمِّي ثجِّيذ شِّيطَان اَش يغَرّ يُوْذف ذݣ وُوْڒ نّش ثسْخرّْقذ خ أَرُّوْح يقدّْسن ثسْنُوْفَّرذ شَان ن تْمنْيَاث إِ يِيخف نّش زِي تْمنْيَاث ن ثْمُوْرْث نِّي؟
أَ نحْمذ أَربِّـي وَامِي ذَاس يݣَّا ذݣ وُوْڒ إِ تِيتُوْس نّفْس ن ڒْخَاضَر إِي غَارِي نش خَاوم.
نشِّين مَارَّا تُوْغَا نتْعِيش اَم نِثْنِي ذݣ يِجّن ن ڒْوقْث وَامِي تُوْغَا نتْسعَّاف شّهَاوَاث ن اَرَّاي اَعفَّان ن نّفْس نّغ نْذفَّار مِين يرزُّو ذ مِين يتْفكَّار. تُوْغَانغ اَم مَارَّا يوْذَان يعْنِي نشِّين زݣ يِنِّي إِي غَا يعَاقب سِيذِي أَربِّـي.
ڒَاحقَّاش ذ أَربِّـي إِݣ يسْمُوْنن ؤُڒَاون نْسن حمَا اَذَاس ݣّن ڒْخَاضَر إِ أَربِّـي، يعْنِي اَذ تَافْقن اَذَاس ؤُشن إِ ڒْوَحْش ڒحْكَام نْسن حتَّا اَڒ إِي غَا تْوَاكمّْڒن وَاوَاڒن ن أَربِّـي.