16 أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: أَخدَّام وَار يدْجِي شَا ذ اَمقّْرَان زݣ ؤُوقَّاف نّس. أَمْسخَّار وَار يدْجِي شَا ذ اَمقّْرَان زݣ ونِّي إِي ثِيذ يسّكّن.
أَمحْضَار وَار يدْجِي شَا ذ اَمقّْرَان خ لْمُعَلِّم نّس. وَلَكِن مْكُڒ اَمحْضَار إِݣ يكمّْڒن ثْغُوْرِي نّس يتِيڒِي اَمشْنَاو لْمُعَلِّم نّس.
فكَّرث ذݣ وَاوَاڒ إِي ذَاوم نِّيغ يعْنِي اَخدَّام وَار يدْجِي شَا ذ اَمقّْرَان زݣ ؤُوقَّاف نّس. مڒَا عدّْبن-اَيِي، أَتَاف اَكنِّيو عدّْبن. مڒَا سْڒِين إِ وَاوَاڒ ينُو، أَتَاف اَذ سْڒن عَاوذ إِ وَاوَاڒ نْوم.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "أَقَا تسْڒِيذ ڒْحَقّ: وَار يزمَّر ؤُڒَا ذ يجّن اَذ يࢲر ڒْمُلْك ن أَربِّـي إِلَّا مڒَا يخْڒق-د ذ جْذِيذ."
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "أَقَا تسْڒِيذ ڒْحَقّ: مڒَا شَان يِجّن وَار د يخْڒِيق شَا س وَامَان ذ أَرُّوح ن أَربِّـي، وَار يزمَّر اَذ يَاذف ذِي ڒْمُلْك ن أَربِّـي.
مڒَا سّقْسَان خ تِيتُوْس، نتَّا يشَرّش اَكِذِي يخدّم اَكِذِي جَارَاوم. مڒَا سّقْسَان خ أَيثْمَاثْنغ يِيْنَا، نِثْنِي سّكَّانْت-ثن ثْجُوْمَاع ن ڒْمُوْمِنِين سْبيَّانن-د لْعَظَمَا ن لْمَسِيح.
شُوْف، تْوَاڒِيغ لَابُد اَذَاوم د اَرّغ ؤُمَا پَـارْفُوْلِيتُس ونِّي إِي كِذِي يتمْعَشَارن اَم شَا ن ومْجَاهذ. نتَّا ذ اَمسخَّار نْوم ونِّي إِي ذَايِي د تسّكّم بَاش اَذَايِي يتْهِيلَّا.