15 ݣِّيغ-اَوم اَمُّو حمَا اَذ تݣّم مِين ݣِّيغ نش.
اَرْبُوْث خَاوم ثْزَايْڒُوْت ينُو، ڒمْذث زَّايِي ڒَاحقَّاش نش ذ اَصبَّار، وَار ذَايِي بُو تَّكبُّر. ڒخْدّنِّي اَذ تَافم أَرَّاحث إِ يِيخف نْوم.
أَربِّـي يعْنِي ونِّي يتِيشّن صّْبَر يتْشجَّاع-يكنِّيو، أَتَاف اَكنِّيو يسْمُوْن حمَا اَذ تِيڒِيم ذ يجّن خْمِي ثْذفَّارم عِيْسَى لْمَسِيح،
عِيشم ذِي ڒمْحِبّث مَامش يݣَّا لْمَسِيح وَامِي ذَانغ يحِبّ يصدّق خَانغ يخف نّس اَم يِجّن ن صّذْقث ثُفُوْح ذ يجّن ن دْبِيحث إِ أَربِّـي.
ئِڒَاغَا-يَاوم-د أَربِّـي غَار مَانَايَا مِينْزِي لْمَسِيح يتْوَاعدّب عْلَاحْسَاب كنِّيو؛ ئِجَّا-ٱوم-د يجّن ن لْمِثَال اَث تْذفَّرم ذݣ يسُوْرِيفن نّس.
مَاشِي اَخَاسن ثْحكْمم س ؤُزِيَّار خ يِنِّي إِي خف تْكلَّافم؛ لَّا، أَذ تِيڒِيم ذ لْمِثَال إِ ثْحِيْمرْث إِي غَا تبْعن.
يعْنِي ونِّي إِي غَا ينِين قَا نش زدّْغغ ذَايس يتْخصَّا-يَاس أُو لَابُد اَذ يݣُّوْر ذݣ وبْرِيذ نِيْشَان اَم ونِّي إِي ذِي تُوْغَا يݣُّوْر عِيْسَى.