12 وَامِي ذَاسن يسِيرذ يضَارن نْسن، ئِݣَّا تْشَامِّير نّس يقِّيم عَاوذ ينَّا-ٱسن: "مَا ثْفهْمم مِين ذَاوم ݣِّيغ؟
ينَّا-ٱسن عِيْسَى إِ يمحْضَارن نّس: "مَا ثْفهْمم مَارَّا مَانَايَا؟" نَّان-اَس: "وَاه آ سِيذِي."
ينَّا-ٱسن: "مَا وَار ثفْهِيمم ڒْمَعْنَا-يَا؟ إِيوَا، مَامّش غَا ثْفهْمم مَارَّا ڒمْعَانِي؟
ؤُݣ يدْجَان ذ اَمقّْرَان؟ مَا ذ ونِّي يقِّيمن اَذ يشّ نِغ ذ ونِّي إِي خَاس يتْسخَّارن؟ يَاش ذ ونِّي يقِّيمن اَذ يشّ نِغ لَّا؟ وَلَكِن نش اَقَايِي اَكِذْوم اَم ونِّي إِي خَاوم يتْسخَّارن.
ئِكَّر خ ومنْسِي يكّس تْشَامِّير نّس، ييْسِي يجّن ن ومنْدِيڒ يصَّار يخف نّس.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "شك ڒخُّو وَار ثفْهِيمذ شَا مِين خدّْمغ، زِي سَّا اَڒ ثْسَاونْت عَاذ اَذ تْفهْمذ مَانَايَا."