42 إِنَّمَا، يوْذَان اَطَّاس وَاخَّا زِي اَرُّوْيَاس نِّي ؤُمْنن زَّايس. وَلَكِن خ سَّبَاب ن يفَرِّيسِيْين ؤُݣِين يِوْذَان-أَ اَت ينِين حمَا وَار ثن طرْدن شَا زِي ثمْزِيذَا.
ونِّي زَّايِي غَا يشهْذن نش زَّاث إِ يِوْذَان، أَتَاف اَزَّايس شهْذغ نش زَّاث إِ بَابَا يدْجَان ذݣ وجنَّا.
أَذَاوم ينِيغ: ونِّي زَّايِي غَا يشهْذن نش زَّاث إِ يِوْذَان، أَتَاف اَزَّايس شهْذغ نش مِّيس ن بْنَاذم زَّاث إِ لْمَلَائِكَاث ن أَربِّـي.
ئِڒَاغَا-د بِيلَاطُوْس خ اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا ذ لْحُكَّام ن أَيث-إِسْرَائِيل ذ مَارَّا شَّعْب.
سَّعْذ نْوم مڒَا تْعِيفَّان-كنِّيو يِوْذَان، وَار كنِّيو قبْڒن سَّاوَاڒن ذَايْوم س ڒْعِيب، تْزَوَرن-كنِّيو عْلَاحْسَاب مِّيس ن بْنَاذم.
أَطَّاس ن يسْرَائِيلِيْين إِي د يُوْسِين غَار مَرْيَم ࢲْرِين مِين يݣّا عِيْسَى ؤُمْنن زَّايس.
مَايمِّي؟ ڒَاحقَّاش نتَّا ذ سَّبَاب مِينْزِي تْبعَّاذن خَاسن اَطَّاس ن يسْرَائِيلِيْين تَامْنن زِي عِيْسَى.
أَكنِّيو طرْدن زِي ثمْزِيذَاوِين. عَاذ اَذ د تَاس ڒْوقْث اَذَاس يتْغِير إِ ونِّي إِي كنِّيو غَا ينْغن بلِّي يتݣّ لْأَجَار إِ أَربِّـي.
منْبَعْد إِ مَانَايَا، يجّن قَّارن-اَس يُوْسف زِي ثنْدِينْت ن أَرِيمَاتْيَا يرُوْح يتَّار-اَس إِ بِيلَاطُوْس اَذ ييْسِي دَّات ن عِيْسَى. نتَّا يُوْسف ذ اَمحْضَار ن عِيْسَى وَلَكِن وَار د يسْبيّن شَا يخف نّس يݣّْوذ زݣ يسْرَائِيلِيْين. وَامِي يقْبڒ بِيلَاطُوْس، يرُوْح يُوْسف ييْسِي دَّات ن عِيْسَى.
يُوْسَا-د غَار عِيْسَى س دْجِيڒث ينَّا-ٱس: "آ لْمُعَلِّم، نشِّين نسّن بلِّي شك ذ اَمْسڒْمَاذ إِي د يُوْسِين زِي أَربِّـي. وَار يزمَّر ؤُڒَا ذ يجّن اَذ يݣّ شَان لْمُعْجِيزَاث زِي مِين تݣّذ شك إِلَّا مڒَا كِذس أَربِّـي."
وَلَكِن ؤُڒَا ذ يجّن وَار خَاس يسِّيوڒ س جّْهذ س ثِيݣّْوْذِي زݣ يمقّْرَانن نِّي ن أَيث-إِسْرَائِيل.
إِنَّمَا، اَطَّاس زِي ڒْغَاشِي نِّي ؤُمْنن زَّايس. نَّان: "مَا ٱذ د يَاس عَاذ شَا ن لْمَسِيح اَذ يݣّ لْمُعْجِيزَاث كْتَار زِي ثِيْنَا يتݣّ وَانِيتَا؟"
نَّان لْوَالِدِين نّس اَمنِّي مِينْزِي ݣّْوْذن زݣ يمقّْرَانن ن أَيث-إِسْرَائِيل. تُوْغَا يمقّْرَانن نِّي تَافْقن بلِّي ونِّي غَا يشهْذن عِيْسَى ذ لْمَسِيح، أَث طرْدن زِي ثمْزِيذَا.
نَّان-ٱس: "شك ذ لْعَاصِي زݣ وَامِي د ثْخڒْقذ، مَا ثْرزُّوْذ اَذَانغ ثسْڒمْذذ نشِّين؟" ڒخْدّنِّي طرْدن-ث زِي ثمْزِيذَا.
فَرْحن اَرُّسُل وَامِي فّْغن زِي جْمَاعث نِّي ن لْحُكَّام ن أَيث-إِسْرَائِيل، حسّْبن بلِّي غَارْسن لْهِمَّا خ لْإِهَانَا نِّي إِي ذَاسن يوقْعن خ يِيسم ن عِيْسَى.
لِأَنَّا س وُوْڒ نّش شك تَامْنذ، أَش يسمْصْڒَاح أَربِّـي اَكِذس. أُو س وقمُّوْم نّش شك ثْشهّْذذ، شك ثْنجْمذ.
ونِّي غَا يشهْذن عِيْسَى ذ مِّيس ن أَربِّـي، أَتَاف أَربِّـي يقِّيم ذَايس اَتَاف نتَّا يقِّيم ذِي أَربِّـي.
مَامّش غَا نݣّ أَ نسّن أَرُّوْح نِّي إِي د يتَاسن زِي أَربِّـي؟ كُڒ أَرُّوْح إِي د يتَاسن زَّايس أُو لَابُد اَذ يشْهذ بلِّي عِيْسَى لْمَسِيح نتَّا يُوْسَا-د س دَّات ن بْنَاذم.