37 عِيْسَى وَاخَّا يݣّا اَطَّاس ن لْمُعْجِيزَاث زَّاثْسن، وَار زَّايس ؤُمِينن شَا.
سّنِّي يبْذَا عِيْسَى يتْعيَّاب ثِندَّام نِّي إِي ذِي يݣَّا اَطَّاس ن لْمُعْجِزَاث نّس، وَار تُوْبن شَا اَيثْبَاب نْسنْت.
ينَّا-ٱس بْرَاهِيم: لَّا، مڒَا نِثْنِي وَار تسْڒِين شَا إِ مُوْسَى ذ لْأَنْبِيَا، وَاخَّا يكَّر-د شَان يِجّن زِي ڒْموْث اَتَاف وَار ثن يسْنقْنِيع شَا."
يُوْسَا-د غَار ثْمُوْرْث نّس، أَيثْبَاب ن ثْمُوْرْث نّس وَار ث قْبِيڒن شَا.
نش سّْنغ قَا شك ڒبْدَا تسْتَاجَابذ-اَيِي، وَلَكِن نش قَّارغ مَانَايَا عْلَاحْسَاب خ ڒْغَاشِي-يَا إِي ذَايِي د ينّْضن، حمَا اَذ اَمْنن بلِّي قَا ذ شك إِي ذَايِي د يسّكّن."
خْمِي عَاذ غَارْوم نُّوْر، أَمْنث زِي نُّوْر-أَ حمَا كنِّيو اَذ تْذوْڒم ذ ثَارْوَا ن نُّوْر." وَامِي ينَّا مَانَايَا عِيْسَى يُوْيُوْر ينُّوْفَّر زَّايسن.
مَانَايَا حمَا اَذ يكمّڒ إِ مِين ينَّا نَّبِي ؤُمِي قَّارن إِشَعْيَا: <آي أَربِّـي، وِي يُوْمْنن س وَاوَاڒ نّغ؟ إِ وُوْمِي د يسْبيّن جّْهذ ن وفُوْس ن أَربِّـي؟>
مَعْلِيك وَار خْذِيمغ اَكِذْسن لْمُعْجِيزَاث وَار ثنْت يخْذِيم ؤُڒَا ذ يجّن إِلَّا نش، أَتَاف وَار غَارْسن بُو ڒْمُعْصِيّث. وَلَكِن ڒخُّو نِثْنِي ࢲْرِين لْمُعْجِيزَاث ينُو عِيفّن-اَيِي نش ؤُڒَا ذ بَابَا.
ثَانِيتَا ذ لْمُعْجِيزَا ثَمزْوَارُوْت إِݣ يݣّا عِيْسَى. ئِݣِّي-ت ذݣ وبِيلَاج نْ قَانَا ذِي ثْمُوْرْث ن لْجَالِيل. ئِسْمظْهَار-د لْعَظَمَا نّس، ؤُمْنن زَّايس يمحْضَارن نّس.
ذْفَارن-ث اَطَّاس ن يِوْذَان وَامِي ࢲْرِين لْمُعْجِيزَاث نِّي وَامِي يسْݣنْفَا يمهْڒَاش.