11 مَايمِّي؟ ڒَاحقَّاش نتَّا ذ سَّبَاب مِينْزِي تْبعَّاذن خَاسن اَطَّاس ن يسْرَائِيلِيْين تَامْنن زِي عِيْسَى.
نش سّْنغ قَا شك ڒبْدَا تسْتَاجَابذ-اَيِي، وَلَكِن نش قَّارغ مَانَايَا عْلَاحْسَاب خ ڒْغَاشِي-يَا إِي ذَايِي د ينّْضن، حمَا اَذ اَمْنن بلِّي قَا ذ شك إِي ذَايِي د يسّكّن."
أَطَّاس ن يسْرَائِيلِيْين إِي د يُوْسِين غَار مَرْيَم ࢲْرِين مِين يݣّا عِيْسَى ؤُمْنن زَّايس.
مڒَا نجّي-ث اَمُّو، مَارَّا اَزَّايس اَمْنن. أَذ د اَسن يرُوْمَانِيْين، أَذَانغ خَرْبن ثَمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت نّغ ذ لْأُمَّا نّغ."
خ مَانَاينِّي تَافْقن اَرُّوْيَاس ن ڒْفُقَهَا اَذ نْغن ؤُڒَا ذ لِعَازَر.
س مَانَايَا ڒْقَان-ث-يذ ڒْغَاشِي نّغْنِي مِينْزِي ڒْغَاشِي-يَا سْڒِين بلِّي تُوْغَا يݣّا لْمُعْجِيزَا نِّي.
إِنَّمَا، يوْذَان اَطَّاس وَاخَّا زِي اَرُّوْيَاس نِّي ؤُمْنن زَّايس. وَلَكِن خ سَّبَاب ن يفَرِّيسِيْين ؤُݣِين يِوْذَان-أَ اَت ينِين حمَا وَار ثن طرْدن شَا زِي ثمْزِيذَا.
إِنَّمَا، اَطَّاس زِي ڒْغَاشِي نِّي ؤُمْنن زَّايس. نَّان: "مَا ٱذ د يَاس عَاذ شَا ن لْمَسِيح اَذ يݣّ لْمُعْجِيزَاث كْتَار زِي ثِيْنَا يتݣّ وَانِيتَا؟"
أَيث-إِسْرَائِيل وَامِي ؤُفِين ڒْغَاشِي اَطَّاس بْذَان حسّْذن اَطَّاس اَرُّسُل بْذَان تْعَارَّاضن إِ وَاوَاڒ ن بُوْلُس، تُوْكَّرن-ث.