10 مڒَا شَان يِجّن يݣُّوْر س دْجِيڒث يتْنقْرَاض مِينْزِي دْجِيڒث وَار ذَايس بُو ثْفَاوْث."
وَامِي وَار يُوْوْثِي بُو يࢲوْرَان مْلِيح ذغْيَا تْنقْڒَاعن. خْمِي د تَاسنْت شَان ڒمْحَاين نِغ ذ شَان وعدّب خ سَّبَاب ن وَاوَاڒ ن أَربِّـي، ذغْيَا يتفّغ اَبْرِيذ.
وَامِي ينَّا مَانَايَا، يَرْنِي ينَّا-ٱسن: "أَمدُّوْكّڒ نّغ لِعَازَر قَا يطّص، أَذ رَاحغ اَثِيذ سْفَاقغ."
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "ذِنِّي ثنْعَاش ن سْوَايَع ن ثْفَاوْث ذِي نْهَار. ونِّي يݣُّوْرن ذِي نْهَار وَار يتْنقْرِيض شَا مِينْزِي يتْوَاڒَا ثْفَاوْث ن دُّنشْت-أَ.