35 نتَّا إِي ذَاسن يقّارن <أَربِّـيثن> إِ يِنِّي ؤُمِي د يُوْسَا وَاوَاڒ ن أَربِّـي، أُو لْكِتَاب ڒبْدَا يقَّار ڒْحَقّ.
أَذ يفْنَا وجنَّا ذ ثْمُوْرْث، وَلَكِن اَوَاڒن ينُو وَار فنِّين شَا عمَّارْص.
وَامِي ث صلّْبن، ݣِّين لْقُرْعَا خ وَارُّوْض نّس فرْقن-ث جَارَاسن.
أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: وَار يتكّس يجّن ن ڒْحَرْف نِغ ذ يجّن ن ثْنقِّيط زِي شَّرِيعَا اَڒ غَا يتْوَاكّس وجنَّا ذ ثْمُوْرْث أَڒ غَا يتْوَاكمّڒ كُڒْشِي.
إِنَّمَا، ئِسْهڒ اَذ يتْوَاكّس وجنَّا ذ ثْمُوْرْث قْبڒ إِي غَا تتْوَاكّس يجّن ن ثْنقِّيط زِي شَّرِيعَا.
ينَّا-ٱسن عِيْسَى: "مَا ثُوْرَا نِغ لَّا ذِي شَّرِيعَا نْوم بلِّي أَربِّـي ينَّا: <نش نِّيغ-اَوم كنِّيو ذ أَربِّـيثن>!؟
مَا ثقَّارم إِ ونِّي يخْضَر بَابَا يسّكّ-يث-يذ غَار دُّنشْت شك ثنِّيذ لْبُهْتَان خ أَربِّـي مِينْزِي نِّيغ نش ذ مِّيس ن أَربِّـي؟
منْبَعْد إِ مَانَايَا يسّن عِيْسَى بلِّي كُڒْشِي يكْمّڒ، ينَّا: "أَقَايِي فُّوْذغ." س وَاوَاڒ نِّي يفّغ مِين د يُوْسِين ذِي لْكِتَاب.
"آي اَيثْمَا، تُوْغَا يتْخصَّا اَذ يكمّڒ وَاوَاڒ ن أَرُّوْح يقدّْسن إِي د يُوْسِين خ يِيڒس ن نَّبِي دَاود ذݣ يِجّن ن زْمَان وَامِي يسِّيوڒ خ يَهُوْذَا يعْنِي ونِّي يزنْزن عِيْسَى يسْبيّن-اَسن اَبْرِيذ يُوْوِي يِنِّي إِي ث يطّْفن.
لَابُد اَذ يطَاع كُڒ يجّن إِ صْحَاب ن ڒْمخْزن لِأَنَّا وَار يدْجِي بُو ڒْمخْزن إِلَّا ونِّي د يكِّين زِي أَربِّـي. أُو يِنِّي يحكّْمن ذ أَربِّـي إِي ثن يݣِّين.