39 ينَّا-ٱسن: "أَرَاحمْ-د اَذ تخْزَرم." رُوْحن اَكِذس ࢲْرِين مَانِي يتِيڒِي. ثْسَعَّات عْڒَاين ذ اَرْبعَا ن وعشِّي، سّنِّي سنْسن اَكِذس نْهَار نِّي.
وَلَكِن بْذَان نِثْنِي تحْشَامن-ث نَّان-اَس: "قِّيم اَكِذْنغ مِينْزِي عْڒَاين ذ ثَمدِّيث قَا يرُوْح ڒْحَاڒ." سّنِّي يُوْذف غَارْسن حمَا اَكِذْسن يسنْس.
ئِنقْڒب عِيْسَى غَار ذفَّار يُوْفِي-ثن ذفَّارن-ث-يذ ينَّا-ٱسن: "مِين تْرزُّوم؟" نَّان-اَس: "آ رَاڤِي، مَانِي تِيڒِيذ؟" (أَوَاڒ-أَ رَاڤِي يخس اَذ يِينِي لْمُعَلِّم.)
ئِجّن زِي ثْنَاين نِّي ن يمحْضَارن قَّارن-اَس أَنْدْرُوْس، ؤُمَاس ن سِمْعَان بُطْرُس، يسْڒَا إِ وَاوَاڒ ن يَحْيَى يذْفَار عِيْسَى.
ينَّا-ٱس نَاثْنَاهِيل: "مِين يصبْحَان زِي نَّاصِيرَا!؟" ينَّا-ٱس فِيلِيپَّـاس: "أَرَاح-د، أَذ تخْزَرذ."
وَامِي إِي غَارس د ؤُسِين يِوْذَان زِي سَمَارْيَا عَرْضن-ث اَكِذْسن يقِّيم. سّنِّي يقِّيم اَكِذْسن يُوْمَاين ذِنِّي.
مَارَّا مِين ذَايِي د يتِيشّ بَابَا يتَاس-د غَارِي. ونِّي إِي د يتَاسن غَارِي وَار ث سِݣّوِيجغ شَا.
قَا نش بدّغ زَّاث إِ ثوَّارْث سْقرْقُوْبغ. مڒَا يسْڒَا شَان يجّن إِ ثْمِيجَّا ينُو قَا اَذ يرْزم ثَوَّارْث، أَتَاف اَغَارس اَذْفغ اَكِذس شّغ اَكِذِي يشّ.