1 يَلَّاهث آ تْوَاجَر، صنّْطث مْلِيح! تْرُوْث، سْغُوْيث خ لْمُصِيبَاث إِي خَاوم د غَا يهْوَان.
تْسُوْمَّار-د ثْفُوْشْت، س ڒحْمُو نّس يسّشْمَاضن ثْسَازَّاغ اَرْبِيع، ئِوطَّا نْوَار نّس يتْرَاح زِّين نّس. أَمُّو إِي ذَاس يتوْقِيع إِ تَّاجَر-أَ، نتَّا يتِيْسْرَاو اَخْمِي يخدّم شّْغڒ نّس.
وَلَكِن كنِّيو ثْحݣَّرم ڒْمُسَاكِين! مَا وَار ثسِّينم شَا ذ تْوَاجَر إِي كنِّيو إِي ضدْجْمن، تْجَرَّان-كنِّيو غَار لْمَحَاكِيم؟
صنّْطث مْلِيح آ يِنِّي يقَّارن، "يَالَّاهث أَ نْرَاح نْهَارَا نِغ ثِيوشَّا غَار ثنْدِينْت-ين نِغ غَار ثنْدِينْت-أَ، أَ نْسعْذُو ذِنِّي لْعَام أَ نݣّ تِّجَارَا بَاش أَ نرْبح."
خيّْقم، حزْنم، تْرُوْم. بدّْڒم ثَضحَّاشْت نْوم غَار يمطَّاون ذ ڒفْرَاحْث نْوم غَار وخِيّق.