3 ثُمَّا ذِنِّي يجّن ن اَرّْوَاق، غَار ذفَّار نّس ذِنِّي يج ن وخَّام وِيس ثْنَاين قَّارن-اَس <أَخَّام اَمْقدّس اَطَّاس.>
ڒخْدّنِّي إِݣ يقَّرْس اَرّْوَاق ن ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت خ ثْنَاين، زݣ وجنَّا اَڒ ثْمُوْرْث. يوْقع زِّينْزَال، نْفرْقن يِزْرَا خ ثْنَاين.
لْأَمَال-أَ يتِيڒِي غَارْنغ اَم يِجّن ن ؤُڒِيزِيم ن وغَرَّابُو ن ڒَعْمَار نّغ، يرْسق س جّْهذ وَار يضدْجق. يُوْذف لْأَمَال-أَ يعْذُو غَار ذفَّار ن اَرّْوَاق ن وخَّام اَمْقدّس اَطَّاس.
وَلَكِن اَخَّام نِّي وِيس ثْنَاين يتْرَاح ذِنِّي غِير ڒفْقِي اَمقّْرَان، ئِجّن ن ثْوَاڒَا ذِي لْعَام أُو صَافِي. وَا لَابُد اَكِذس يَاوِي شَا ن يذَامّن بَاش اَثن يقدّم خ يِيخف نّس أُو خ دّْنُوْب إِي ݣِّين شَّعْب بْڒَا مَا ثنْت سّْنن.
مِين ذَانغ د يسْبِيّن أَرُّوْح يقدّْسن ذِي مَانَايَا؟ ئِسْبِيّن-اَنغ-د مڒَا عَاذ يقِّيم وقِيْضُوْن نِّي اَمقّْرَان، أَتَاف وَار ينُّوْرْزم شَا وبْرِيذ غَار مِين يدْجَان ذ اَمْقدّس اَطَّاس.