7 مَعْلِيك ڒْعَهذ نِّي اَمزْوَارُو وَار ذَاس ينْقِيس وَالُو، أَتَاف وَار رزُّوْن شَا خ وِيس ثْنَاين.
إِذن شَّرِيعَا ن مُوْسَى، مَا تْعَارَّاض لْوُعُوْد ن أَربِّـي؟ لَّا وَالُو! شُوْف، مَعْلِيك ثمُّوْش شَان شَّرِيعَا يتِيشّن ثُوْذَارْث إِ بْنَاذم، أَتَاف اَذَانغ ثَارّ نِيشَان اَك أَربِّـي شَّرِيعَا نِّي.
إِذن، مَعْلِيك شّْغڒ نِّي إِي خدّْمن ڒْفُقَهَا ن أَيث-لَاوِي وَار ذَاس ينْقِيس وَالُو، مَايمِّي عَاذ تُوْغَا غَا نحْذَاج اَذ د يَاس يجّن ن ڒفْقِي نّغْنِي اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق، مَاشِي زِي لْفِرْقَا نِّي عَادِي ن هَارُوْن ن أَيث-لَاوِي؟
ڒُوْصِيّث نِّي ذ ثَقْذِينْت ثتْوَابدّڒ وَامِي ثتْوَاحْسَاب ثضْعف بْڒَا نّْفَع.
وَلَكِن شّْغڒ نِّي ن ڒفْقِي إِي ذَاس يُوْشَا إِ عِيْسَى يمْغَار اَطَّاس خ شّْغڒ نِّي اَقْذِيم ن ڒْفُقَهَا نّغْنِي. أُو ڒْعَهذ-أَ إِي خف يتْشَفَاع نتَّا يمْغَار اَطَّاس خ ونِّي اَقْذِيم لِأَنَّا يبدّ خ يِجّن ن دْسَاس ن لْوُعُوْد إِي يدْجَان حْسن.