3 شُوْف، كُڒ ڒفْقِي اَمقّْرَان تِيخْضَارن-ث بَاش اَذ يقدّم صّذْقث ذ دْبِيحَاث. خ مَانَايَا وَا لَابُد ڒفْقِي وَانِيتَا يعْنِي ذ عِيْسَى اَذ يقدّم شَان ن ڒْحَاجث.
أَقَا ذ نش ذ اَغْرُوْم يدَّرن إِي د يهْوَان زݣ وجنَّا. مَارَّا ونِّي غَا يشّن زݣ وغْرُوْم-أَ اَذ يدَّر إِ ڒبْدَا. أَغْرُوْم-أَ إِي تِيشّغ نش ذ دَّات ينُو حمَا اَذ تدَّر دُّنشْت-أَ."
ئِتْوَاسلّم حمَا اَذ يمّث خ ڒْمُعْصِيَاث نّغ، ئِتْوَاسكَّر-د حمَا اَذَانغ يسمْصْڒَاح أَربِّـي اَكِذس.
فَا ذِي ڒْوقْث نِّي نِيشَان ثنِّي تُوْغَا يخْضَر أَربِّـي نشِّين وَار غَارْنغ بُو جّْهذ، ئِمُّوْث لْمَسِيح خَانغ وَامِي نعْصَا.
وَلَكِن نشِّين تُوْغَانغ عَاذ نْعصَّا أَربِّـي وَامِي يمُّوْث خَانغ لْمَسِيح. س مَانَاينِّي يسْبيّن-اَنغ-د أَربِّـي مشْحَاڒ ذَانغ يتخْس.
تْوَاصلّْبغ اَك لْمَسِيح. سَّا اَڒ ثْسَاونْت مَاشِي ذ نش إِ غَا يدَّرن؛ لَّا، ذ لْمَسِيح إِي غَا يدَّرن ذَايِي. ثُوْذَارْث-أَ إِي دَّرغ ڒخُّو ذِي دَّات ينُو، أَقَا دَّرغ-ت س لْإِيمَان ينُو زِي مِّيس ن أَربِّـي إِي ذَايِي يحِبّن يصدّق خَافِي يخف نّس.
عِيشم ذِي ڒمْحِبّث مَامش يݣَّا لْمَسِيح وَامِي ذَانغ يحِبّ يصدّق خَانغ يخف نّس اَم يِجّن ن صّذْقث ثُفُوْح ذ يجّن ن دْبِيحث إِ أَربِّـي.
نتَّا يصدّق خَانغ يخف نّس ذ يجّن ن لْفِدْيَا خ مَارَّا شَّرّْ نّغ أُو عَاوذ بَاش اَذ يسِّيصْفَا يجّن ن شَّعْب إِ يِيخف نّس اَتَاف اَذ يڒِين نّس مُجُوْدِين اَذ ݣّن لْحَسَانَاث.
خ مَانَايَا تُوْغَا وَا لَابُد أَربِّـي اَذ يَارّ عِيْسَى اَم أَيثْمَاس ذِي مَارَّا بَاش اَذ يِيڒِي ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان ذَايس اَرَّحْمث ذَايس تِّقث يخدّم إِ أَربِّـي. أُو عَاوذ ڒفْقِي-يَا اَذ يقدّم لْفِدْيَا حمَا اَذ تْوَاغْفَرنْت ڒْمُعْصِيَاث ن يِوْذَان.
آي اَيثْمَا صَّالِحِين، ذ كنِّيو إِي يدْجَان ذ يمْعَشَارن ذݣ ؤُڒَاغِي نِّي إِي د يُوْسِين زݣ وجنَّا. فكَّرث مْلِيح ذِي عِيْسَى، نتَّا ذ اَرَّسُوْل نتَّا ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان ن لْإِيمَان إِي خَاس نْشهّذ نشِّين.
شُوْف، كُڒ ڒفْقِي اَمقّْرَان تِيخْضَارن-ث-يد زݣ يرْيَازن، تِيشّن-اَس ڒْوقْث ن ڒْخذْمث نّس بَاش اَذ يخْذم زَّاث إِ أَربِّـي عْلَاحْسَاب يوْذَان اَذ يقدّم صّذْقث ذ دْبِيحَاث خ ڒْمُعْصِيَاث.
نتَّا مَاشِي اَم ڒْفُقَهَا نِّي نّغْنِي يمقّْرَانن تحْذَاجَان نِثْنِي اَذ قدّْمن دْبِيحَاث كُڒ نْهَار يعْنِي خ ڒْمُعْصِيَاث نْسن أُو منْبَعْد خ ڒْمُعْصِيَاث ن يِوْذَان. مَايمِّي؟ لِأَنَّا يݣَّا مَانَايَا عِيْسَى يشْتن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا قَاع وَامِي يقدّم يخف نّس ذ لْفِدْيَا خ يِوْذَان.
مَعْلِيك يدْجَا نتَّا ذِي ثْمُوْرْث-أَ، أَتَاف وَار يزمَّر اَذ يخْذم ذ ڒفْقِي لِأَنَّا ذَانِيتَا ڒْفُقَهَا ن أَيث-لَاوِي يتْقدَّامن صّذْقَاث عْلَاحْسَاب شَّرِيعَا ن مُوْسَى.
مڒَا اَمنِّي، مشْحَاڒ إِي ذَانغ غَا سِّيصْفَان يذَامّن ن لْمَسِيح كْتَار! نتَّا يرُوْح س أَرُّوْح نِّي يتْدُوْمَان إِ ڒبْدَا يقدّم يخف نّس بْڒَا ڒْعِيب إِ أَربِّـي، ئِذَامّن نّس اَذَانغ سِّيصْفَان ضَّمِير نّغ زِي سَّايِأَث بَاش أَ نعْبذ أَربِّـي يدَّرن.