23 ڒْفُقَهَا نِّي ن أَيث-لَاوِي نِثْنِي اَطَّاس إِذْسن، مَايمِّي؟ لِأَنَّا ڒْموْث وَار ثن تجِّي شَا اَذ دُوْمن ذِي ڒْخذْمث نْسن.
وَلَكِن يَحْيَى يُوْݣِي ينَّا-ٱس: "نش يتْخصَّا شك إِي ذَايِي غَا يطهَّارن، أُو شك ثُوْسِيذ-د غَارِي؟"
وَلَكِن عِيْسَى يَارِّي-ث أَربِّـي ذ ڒفْقِي س يِجّن ن ثْجَادْجِيث وَامِي ذَاس ينَّا: <أَقَا سِيذِي أَربِّـي يجُّوْدْج أُو عمَارْص اَذ يبدّڒ اَرَّاي نّس، ينَّا-ٱس قَا شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا.>
ثْجَادْجِيث نِّي ن أَربِّـي ذ نتَّاث إِݣ يَارِّين عِيْسَى اَذ يضمّن يجّن ن ڒْعَهذ حْسن زِي ڒْعَهذ نِّي اَقْذِيم.
وَلَكِن عِيْسَى ڒْخذْمث نّس ن ڒفْقِي اَذ تقِّيم وَار تْوَاكِّيس شَا لِأَنَّا نتَّا يتْدُوْمَا إِ ڒبْدَا.
أَيث-لَاوِي إِݣ يكسِّين ڒَعْشُوْر يعْنِي نِثْنِي ذ يوْذَان عَادِي تْمتَّان. وَلَكِن مَلِكِيصَادِق إِݣ ييْسِين ڒَعْشُوْر نِّي يشهّذ خَاس لْكِتَاب بلِّي نتَّا يدَّر.