21 وَلَكِن عِيْسَى يَارِّي-ث أَربِّـي ذ ڒفْقِي س يِجّن ن ثْجَادْجِيث وَامِي ذَاس ينَّا: <أَقَا سِيذِي أَربِّـي يجُّوْدْج أُو عمَارْص اَذ يبدّڒ اَرَّاي نّس، ينَّا-ٱس قَا شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا.>
لِأَنَّا أَربِّـي وَار يندّم شَا خ مِين يتِيشّ نِغ خ مِين يتِيخْضَر.
عَاوذ يقَّار أَربِّـي ذݣ يِجّن ن ومْشَان نّغْنِي: <شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا اَمشْنَاو لْفِرْقَا نِّي ن ڒفْقِي ؤُمِي قَّارن مَلِكِيصَادِق.>
أَقَا يشهّذ خَاس لْكِتَاب: <شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق.>
لْأَمَال-أَ وَانِيتَا مَاشِي وَاحْذس، أَكِذس يجّن ن ثْجَادْجِيث. يِنِّي يذوْڒن قْبڒ ذ ڒْفُقَهَا اَرِّين-ثن ذ ڒْفُقَهَا بْڒَا ثْجَادْجِيث.
ڒْفُقَهَا نِّي ن أَيث-لَاوِي نِثْنِي اَطَّاس إِذْسن، مَايمِّي؟ لِأَنَّا ڒْموْث وَار ثن تجِّي شَا اَذ دُوْمن ذِي ڒْخذْمث نْسن.
لِأَنَّا شَّرِيعَا ن مُوْسَى تَارَّا يرْيَازن س ضُّوْعف نْسن اَذ يڒِين ذ ڒْفُقَهَا يمقّْرَانن. وَلَكِن أَربِّـي س ثْجَادْجِيث نّس إِي د يُوْسِين منْبَعْد إِ شَّرِيعَا ن مُوْسَى يَارَّا مِّيس ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان يذْوڒ نتَّا بْڒَا ڒْعِيب قَاع إِ ڒبْدَا.