17 أَقَا يشهّذ خَاس لْكِتَاب: <شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق.>
سّنِّي يَارِّي-ث أَربِّـي ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان اَمشْنَاو لْفِرْقَا نِّي ن ڒفْقِي مَلِكِيصَادِق.
عَاوذ يقَّار أَربِّـي ذݣ يِجّن ن ومْشَان نّغْنِي: <شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا اَمشْنَاو لْفِرْقَا نِّي ن ڒفْقِي ؤُمِي قَّارن مَلِكِيصَادِق.>
ذݣ ومْشَان نِّي يُوْذف عِيْسَى ذِنِّي ذ اَمزْوَارُو عْلَاحْسَاب نشِّين، ئِذْوڒ ذ ڒفْقِي اَمقّْرَان إِ ڒبْدَا اَمشْنَاو لْفِرْقَا نِّي ن ڒفْقِي ؤُمِي قَّارن مَلِكِيصَادِق.
إِذن، مَعْلِيك شّْغڒ نِّي إِي خدّْمن ڒْفُقَهَا ن أَيث-لَاوِي وَار ذَاس ينْقِيس وَالُو، مَايمِّي عَاذ تُوْغَا غَا نحْذَاج اَذ د يَاس يجّن ن ڒفْقِي نّغْنِي اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق، مَاشِي زِي لْفِرْقَا نِّي عَادِي ن هَارُوْن ن أَيث-لَاوِي؟
ڒخُّو مَارَّا مَانَايَا يتْوَاظْهَار-د مْلِيح وَامِي د يمظْهَار يجّن ن ڒفْقِي نّغْنِي، يعْنِي ذ عِيْسَى، اَمشْنَاو لْفِرْقَا ن مَلِكِيصَادِق.
وَلَكِن عِيْسَى يَارِّي-ث أَربِّـي ذ ڒفْقِي س يِجّن ن ثْجَادْجِيث وَامِي ذَاس ينَّا: <أَقَا سِيذِي أَربِّـي يجُّوْدْج أُو عمَارْص اَذ يبدّڒ اَرَّاي نّس، ينَّا-ٱس قَا شك ذ ڒفْقِي إِ ڒبْدَا.>