9 آي يمْعِيزّن ينُو، وَاخَّا نسَّاوَاڒ اَمُّو نشِّين متْأَكدِّين زَّايْوم يعْنِي خ ثْمسْڒَايِين ثِصبْحَانِين إِي زِي غَا تْنجْمم.
ونِّي يُوْمْنن اَذ يتْوَاطهَّار س وَامَان اَتَاف اَذ ينْجم. ونِّي وَار يُوْمِيْنن شَا اَتَاف اَذ يتْوَاحْكم.
يِنِّي يحْضَارن وَامِي سْڒِين إِ وَاوَاڒ-أَ، سْقَارن حمْذن أَربِّـي نَّان: "خْيَار، ؤُڒَا ذ يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل يُوْشَا-ٱسن أَربِّـي تُّوْبَا اَغَارْسن ثِيڒِي ثُوْذَارْث!"
عدْجْمغ إِ يسْرَائِيلِيْين ذ ييُوْنَانِيْين بَاش اَذ تُوْبن غَار أَربِّـي اَذ اَمْنن س سِيذِيثْنغ عِيْسَى.
س مَانَاينِّي آي يمْعِيزّن ينُو، اَروْڒث زِي لْأَصْنَام.
مشْحَاڒ زݣ وَامِي ثْنوَّام زَعْمَا نْدَافع خ يِيخف نّغ زَّاثْوم وَاهَا؟ لَّا آي يمْعِيزّن ينُو، نسَّاوَاڒ مَارَّا مَانَايَا ذِي لْمَسِيح زَّاث إِ أَربِّـي بَاش اَكنِّيو نْسجْهذ.
إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، وَامِي ذَانغ يعَاهذ أَربِّـي خ ثْمسْڒَايِين-أَ لَابُد أَ نسِّيصْفَا يخف نّغ زِي مَارَّا مِين ذَانغ يسخْنِيزن ذِي دَّات ذ اَرُّوْح حمَا أَ نِيڒِي ذ صَّالِحِين بْڒَا اَخطِّي س ثِيݣّْوْذِي ن أَربِّـي.
شُوْف، أَخِيّق زِي أَربِّـي يتَارو-د تُّوْبَا، تُّوْبَا-يَا ثْندّه-يكنِّيو اَذ تْنجْمم وَار تجِّي بُو نْدَامث. أَخِيّق زِي دُّنشْت-أَ لَّا، يتَارو-د ڒْموْث.
لِأَنَّا ذِي عِيْسَى لْمَسِيح يعْنِي بْنَاذم مڒَا يݣَّا طَّهَارث نِغ وَار ت يݣِّي شَا، مَانَايَا وَار ينفّع س وَالُو. مِين ينفّْعن؟ ئِنفّع لْإِيمَان إِݣ يخدّْمن شّْغڒ نّس س ڒمْحِبّث.
لِأَنَّا يمحْبَاس قِّيمن ذَايْوم ذݣ وُوْڒ. عَاوذ ثصْبَارم س ڒفْرَاحث وَامِي ذَاوم كّْسِين اَݣْڒَا نْوم، تُوْغَا تسّْنم عَاذ اَغَارْوم يِيڒِي يجّن ن وَاݣْڒَا حْسن زݣ ونّغْنِي، يتْدُوْمَان.
وَلَكِن نشِّين مَاشِي زݣ يِنِّي يتْعقَابن غَار ذفَّار بَاش أَ نفْنَا؛ لَّا، نشِّين زݣ يِنِّي يتَامْنن أَ نْسنْجم ڒَعْمَار نّغ.
ڒخُّو اَسنْجم نّغ يمْغَارن، مَامّش إِي غَا نݣّ أَ ننْجم زِي لْعِقَاب يعْنِي مڒَا نغْفڒ خ وسنْجم-أَ؟ أَوَاڒ ن وسنْجم-أَ يبْشَر-يث-يذ ذ اَمزْوَارُو سِيذِيثْنغ، ثُمَّا شهْذن خَاس يِنِّي إِي ذَاس يصنّْطن سِّيوْضن-ث-يذ إِ نشِّين.
وَامِي يعْذُو اَعدّب نِّي بْڒَا ڒْمُعْصِيّث، ئِذْوڒ نتَّا ذ ڒْعُنْصَر ن وسنْجم يعْنِي يزمَّر اَذ يسنْجم مَارَّا يِنِّي إِي ث يتْطَاعَان.
إِيوَا أَربِّـي، مَا يتِيشّ ڒْحَقّ مَا لَّا؟ وَاه، أَربِّـي وَار يتتُّو شَا ڒْخذْمث نْوم ذ ڒمْحِبّث نِّي ذَاس د ثْسظْهَارم وَامِي ثْعَاوْنم صَّالِحِين. أُو عَاذ تݣّم مَانَايَا.
آي يمْعِيزّن ينُو، نش قَّارغ-اَوم إِ كنِّيو إِي يدْجَان ذ يعزَّابن ذ يبَرَّانِيْين ذِي دُّنشْت-أَ، بعّْذث زِي شّهَاوَاث نِّي ثِعفَّانِين إِي كنِّيو يتْحَارَابن ضد ن ڒَعْمَار نْوم.
آي يمْعِيزّن ينُو، ثَبْرَات-أَ ذ وِيس ثْنَاين ڒخُّو إِي ذَاوم د ؤُرِيغ. س ثْنَاين إِذْسنْت سْفكَّرغ-كنِّيو تْشجَّاعغ-كنِّيو س ڒَعْقُوْڒَاث نْوم اَذ تِيڒِيم ثصْفَام.
آي يمْعِيزّن ينُو، وَار ذَاوم د تَارِيغ شَا يجّن ن ڒُوْصِيّث ذ جْذِيذ؛ لَّا، نتَّاث ذ يجّن ن ڒُوْصِيّث ذ ثَقْذِينْت تُوْغَا ثدْجَا غَارْوم زݣ ومزْوَارُو. ڒُوْصِيّث-أَ ثَقْذِينْت نتَّاث ذ اَوَاڒ نِّي إِي تُوْغَا ثسْڒِيم.
آي يمْعِيزّن ينُو، تُوْغَا رْزُوْغ اَذَاوم اَرِيغ خ ؤُبْرِيذ نِّي إِي زِي نْنجّم نشِّين إِي ذِي نْشَرّش مَارَّا، وَلَكِن ؤُفِيغ أُو لَابُد اَذَاوم اَرِيغ طَّالَب-أَ حمَا اَذ تْمنْغم خ لْإِيمَان-أَ إِي زِي تْوَاكلّْفن صَّالِحِين ذݣ يِجّن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا.