يعيبرانيين 5:1 - ثريفيث 20201 شُوْف، كُڒ ڒفْقِي اَمقّْرَان تِيخْضَارن-ث-يد زݣ يرْيَازن، تِيشّن-اَس ڒْوقْث ن ڒْخذْمث نّس بَاش اَذ يخْذم زَّاث إِ أَربِّـي عْلَاحْسَاب يوْذَان اَذ يقدّم صّذْقث ذ دْبِيحَاث خ ڒْمُعْصِيَاث. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
س لْإِيمَان يكَّر نَّبِي هَابِيل يقدّم يجّن ن دْبِيحث إِي زِي خَاس يَارْضَا أَربِّـي حْسن زِي ثنِّي ن وُوْمَاس قَابِيل. عْلَاحْسَاب لْإِيمَان-أَ يتْشكَّر-يث أَربِّـي يقْبڒ-يث نتَّا نِيشَان وَامِي خَاس يسِّيوڒ أَربِّـي مْلِيح خ مِين يقدّم. أُو نَّبِي هَابِيل س لْإِيمَان نّس نتَّا عَاذ يسَّاوَاڒ وَاخَّا يمُّوْث.