6 إِذن عَاذ قِّيمن ڒبْعَاض ن يِوْذَان اَذ اَذْفن ذِي اَرَّاحث-أَ ن سِيذِي أَربِّـي، يِنِّي يتْوَابشَّرن زِي قْبڒ وَار ؤُذِيفن شَا ذِنِّي لِأَنَّا وَار ؤُمِينن شَا.
س مَانَايَا قَّارغ-اَوم: ڒْمُلْك ن أَربِّـي اَذَاوم يتْوَاكّس اَذ يمُّوْش إِ يِجّن ن شَّعْب إݣ يتݣّن ڒْخِير.
إِيوَا يتْخصَّا اَذ تسّْنم ؤُڒَا ذ يِنِّي وَار يدْجِين شَا ذ يسْرَائِيلِيْين أَربِّـي اَثن يسنْجم، نِثْنِي اَذَاس سْڒن."
فَا آي اَيثْمَا، مِين رزُّوْغ اَذ ينِيغ؟ ڒْوقْث اَقَا ثْقَارّب-د. سَّا ٱڒ ثْسَاونْت يِنِّي يمڒْشن اَذ عِيشن اَخْمِي وَار مْڒِيشن شَا،
زِي قْبڒ يخْبَار-د أَربِّـي ذِي لْكِتَاب اَذ يسْمصْڒَاح اَكِذس س لْإِيمَان يِنِّي وَار يدْجِين شَا زِي أَيث-إِسْرَائِيل. عْلَاحْسَاب مَانَاينِّي يبشَّر زِي قْبڒ بْرَاهِيم س لإِنْجِيل ينَّا-ٱس قَا اَذ تْوَابَرْكن مَارَّا ڒݣْنُوْس خ سَّبَاب نّش.
إِذن وَا لَابُد أَ نݣّ لْمجْهُوْد نّغ بَاش أَ نَاذف ذِي اَرَّاحث نِّي حمَا ؤُڒَا ذ يجّن وَار يوطِّي ذِي نّفْس ن ڒْمُعْصِيّث.
لِأَنَّا ڒخْبَار-أَ ن ڒْخِير إِي ذَانغ د يتْوَابشَّرن إِ نشِّين، ؤُڒَا ذ ڒجْذُوْذ نّغ تْوَابشَّرن زَّايس. وَلَكِن وَار سْتنْفِيْعن شَا زَّايس وَامِي ؤُݣِين اَزَّايس اَمْنن.
فَلِهَذَا عَاذ يقِّيم يجّن ن سّبْث، يعْنِي ذ يجّن ن ڒْوقْث ن اَرَّاحث إِ شَّعْب ن أَربِّـي.