4 إِيوَا ذݣ يِجّن ن لْأَيَا اَمنِّي إِݣ ينَّا خ نْهَار وِيس سبْعَا: ينَّا: <ذِي نْهَار وِيس سبْعَا إِݣ يريّح أَربِّـي زِي مَارَّا ڒخْذَايم نّس.>
لِأَنَّا ونِّي يُوْذْفن ذِي اَرَّاحث ن أَربِّـي اَقَا يتْريَّاح زِي ڒْخذْمث نّس مَامّش يريّح أَربِّـي زِي ڒْخذْمث نِّي نّس.