13 لَّا، مڒَا نْزمَّر أَ نِيْنِي <نْهَارَا>، أَتَاف اَذ تْشجّْعم اَيَاوْيَا كُڒ نْهَار بَاش وَار ذِنِّي يتِيڒِي حَدّ زَّايْوم اَذ يذْوڒ يقْسح وُوْڒ نّس اَث تخْذع ڒْمُعْصِيْث نّس.
وَامِي د يُوْوض، يُوْفَا مَامّش ثن يبَرك أَربِّـي. ئِفَرح يبْذَا يتْشجَّاع-يثن مَارَّا بَاش اَذ قِّيمن ذݣ وبْرِيذ ن سِيذِيثْنغ س مَارَّا وُوْڒَاون نْسن.
لِأَنَّا ڒْمُعْصِيّث ثُوْفَا ذَايِي لْفُرْصَا س ڒُوْصِيّث-أَ ثشْمث-اَيِي أُو عَاوذ زَّايس زِي ڒُوْصِيّث-أَ ثْنغ-اَيِي.
إِيوَا تُوْغَا ثْڒمْذم اَذ تْسمْحم ذِي طَّبِيعَا نِّي نْوم تُوْغَا غَارْوم قْبڒ. لِأَنَّا طَّبِيعَا نِّي نْوم ثَرشَّا عْلَاحْسَاب شّهْوث نّس يسْتْوَاغَرّن.
نْتݣّ اَكِذْوم اَم يِجّن ورْيَاز اَك ثَارْوَا نّس. نتْوصَّا-كنِّيو نتْشجَّاع-يكنِّيو نتْزيَّار خَاوم
إِذن، شجّْعث اَيَاوْيَا س وَاوَاڒن-أَ.
فَلِيهَذَا تْشجَّاعث اَيَاوْيَا تْعَاوَانث اَيَاوْيَا مَامّش تݣّم ڒخُّو.
بشَّر اَوَاڒ ن أَربِّـي، سوْجذ يخف نّش اَذ تْبشَّرذ ذِي ڒْوقْث نِّي إِي تْرَاجِيذ نِغ ذِي ڒْوقْث نِّي إِي وَار تْرِيجِيذ شَا. ڒْمُوْمِنِين نْهَا-ثن، عْڒم-اَسن، شجّع-يثن س مَارَّا تَّاسِع ن ڒْخَاضَر ذ وسڒْمذ.
فَا آي أَيثْمَا تتَّارغ-اَوم اَذ تصْبَرم إِ وَاوَاڒ ينُو إِي زِي كنِّيو تْوصِّيغ مِينْزِي ؤُرِيغ-اَوم-د غِير يجّن ن ثبْرَات ذ ثَمزْيَانْت.
نتَّا بْنَاذم يتْوَاغَرَّا س سَّبَاب ن شّهْوث نّس ثَعفَّانْت، نتَّاث إِي ث يتْجَرَّان نتَّاث إِي ث يخدّْعن.