يعيبرانيين 13:9 - ثريفيث 20209 أَرّم-د ڒْبَاڒ نْوم بَاش وَار تْذفَّارم شَا لْأَنْوَاع ن ؤُسڒْمذ فشْكل. شُوْف، ذ لمْلِيح اَذ يجْهذ وُوْڒ نّغ س اَرْضَا مَاشِي س لْمَكْلَا دِّينِيَا، يِنِّي إِي ت يتتّن وَار زَّايس سْتنْفِيعن شَا. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
ونِّي يتْوَاڒَان يجّن ن نْهَار مُبَارَك زݣ ونّغْنِي اَذ يݣّ مَانَايَا بَاش اَذ يوقَّر سِيذِي أَربِّـي. ونِّي يتتّن زِي مَارَّا لْمَكْلَا قَا يتتّ بَاش اَذ يوقَّر سِيذِي أَربِّـي لِأَنَّا اَذ يشكَّر أَربِّـي. ونِّي وَار يتتّن شَا زِي مَارَّا لْمَكْلَا قَا يتݣّ مَانَايَا حمَا اَذ يوقَّر سِيذِي أَربِّـي، ؤُڒَا ذ نتَّا اَذ يشكَّر أَربِّـي.
يثَرَّاسن-أَ يِيْنَا تْوسَّاخن يمنْسِيون نْوم ن ثمْعَاشَرْث. تتّن اَكِذْوم بْڒَا مَا ٱذ سذْحَان، نِثْنِي ݣِّين اَم شَا ن يمكْسَاون إِي عتّْقن يخف نْسن وَاهَا. نِثْنِي ذ يسيْنُوْثن بْڒَا يَانْࢲَار غِير يتَاوِي-ثن اَرِّيح يتَارَّا-ثن. نِثْنِي ݣِّين اَم ثْشجُّوْرَا ذِي ڒخْڒِيف وَار يتَارْون شَا، تْنقْڒَاعنْت-يد زݣ يࢲوْرَان نْسنْت؛ يعْنِي يبْرِيذن نْسنْت مُّوْثن س ثْنَاين.