3 وَلَكِن دْبِيحَاث نِّي مِين عْنَانْت؟ نِثنْتِي تْفكَّارنْت-اَنغ كُڒ لْعَام س ڒْمُعْصِيّث.
ڒْكَاس-أَ ذَايس يذَامّن ن ڒْعَهذ، يعْنِي ذ يذَامّن ينُو إِي غَا يَازّْڒن عْلَاحْسَاب اَطَّاس ن يِوْذَان حمَا اَذَاسن يغْفَر أَربِّـي ڒْمُعْصِيَاث نْسن.
فكَّرن يمحْضَارن نّس مَانَايَا يُوْسَا-د ذِي لْكِتَاب: "أَذ صدّْقغ ثُوْذَارْث ينُو خ ڒمْحِبّث ن ثمْزِيذَا نّش."
وَلَكِن اَخَّام نِّي وِيس ثْنَاين يتْرَاح ذِنِّي غِير ڒفْقِي اَمقّْرَان، ئِجّن ن ثْوَاڒَا ذِي لْعَام أُو صَافِي. وَا لَابُد اَكِذس يَاوِي شَا ن يذَامّن بَاش اَثن يقدّم خ يِيخف نّس أُو خ دّْنُوْب إِي ݣِّين شَّعْب بْڒَا مَا ثنْت سّْنن.