12 لْمَسِيح لَّا، نتَّا يقدّم يجّن ن دْبِيحث وَاحْذس خ ڒْمُعْصِيّث يجّن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا، أُوْشَا يقِّيم نتَّا خ وفُوْسِي ن أَربِّـي.
ئِسِّيوڒ اَكِذْسن سِيذِيثْنغ عِيْسَى سّنِّي يتْوَارْفع غَار وجنَّا يقِّيم خ وفُوْسِي ن أَربِّـي.
وِي يزمَّرن اَخَاسن يحْكم؟ ؤُڒَا ذ يجّن! لِأَنَّا نتَّا عِيْسَى لْمَسِيح إِݣ يمُّوْثن. أُو كْتَار، يكَّر-د زِي ڒْموْث أُو ذ نتَّا إِي يدْجَان خ وفُوْسِي ن أَربِّـي، ئِتْشَافَاعن ذَايْنغ.
عِيشم ذِي ڒمْحِبّث مَامش يݣَّا لْمَسِيح وَامِي ذَانغ يحِبّ يصدّق خَانغ يخف نّس اَم يِجّن ن صّذْقث ثُفُوْح ذ يجّن ن دْبِيحث إِ أَربِّـي.
إِذن فَا وَامِي تْوَاسْنكَّارم كنِّيو اَك لْمَسِيح أُو لَابُد اَذ ترْزُوْم س وُوْڒَاون نْوم ثِمسْڒَايِين نِّي يدْجَان ذݣ وجنَّا مَانِي يقِّيم لْمَسِيح غَار وفُوْسِي ن أَربِّـي.
نتَّا ذ نُّوْر ن لْعَظَمَا ن أَربِّـي ذ صِّفث ن طَّبِيعَا نّس بْڒَا اَخطِّي. س جّْهذ ن وَاوَاڒ نّس إِي زِي يربُّو مَارَّا ثِمسْڒَايِين. وَامِي يحلّ ڒْمُعْصِيَاث ن بْنَاذم يسِّيصْفَا-ثنْت، سّنِّي يقِّيم خ وفُوْسِي ن أَربِّـي سُبْحَانَا وَتَعَالَى.
أُو س ڒْخَاضَر نِّي نشِّين نتْوَاسِّيصْفَا س دْبِيحث ن دَّات ن عِيْسَى لْمَسِيح، ئِجّن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا.
لِأَنَّا يِنِّي يتْذوَّاڒن ذ صَّالِحِين يسِّيصْفَا-ثن ذݣ يِجّن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا س يِجّن ن دْبِيحث أُو صَافِي بَاش اَذ يڒِين بْڒَا ڒْعِيب.
شُوْف، كُڒ ڒفْقِي اَمقّْرَان تِيخْضَارن-ث-يد زݣ يرْيَازن، تِيشّن-اَس ڒْوقْث ن ڒْخذْمث نّس بَاش اَذ يخْذم زَّاث إِ أَربِّـي عْلَاحْسَاب يوْذَان اَذ يقدّم صّذْقث ذ دْبِيحَاث خ ڒْمُعْصِيَاث.
خ مَانَايَا وَا لَابُد اَذ يقدّم دْبِيحَاث خ ڒْمُعْصِيَاث نّس نِّيث مَامّش إِي ثنْت يتْقدَّام خ يِوْذَان.
نتَّا مَاشِي اَم ڒْفُقَهَا نِّي نّغْنِي يمقّْرَانن تحْذَاجَان نِثْنِي اَذ قدّْمن دْبِيحَاث كُڒ نْهَار يعْنِي خ ڒْمُعْصِيَاث نْسن أُو منْبَعْد خ ڒْمُعْصِيَاث ن يِوْذَان. مَايمِّي؟ لِأَنَّا يݣَّا مَانَايَا عِيْسَى يشْتن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا قَاع وَامِي يقدّم يخف نّس ذ لْفِدْيَا خ يِوْذَان.
إِيوَا، مِين يدْجَان مُهِم ذِي مِين نقَّار؟ يعْنِي يجّن ن ڒفْقِي اَمقّْرَان اَم ونِّي إِي خف نسِّيوڒ اَقَاث غَارْنغ نشِّين. ئِقِّيم نتَّا خ وفُوْسِي ن لْعَرْش ن أَربِّـي سُبْحَانَا وَتَعَالَى ذݣ وجنَّا.
يُوْذف يجّن ن ثْوَاڒَا أُو صَافِي غَار وخَّام اَمْقدّس اَطَّاس. نتَّا وَار يُوْذِيف شَا س يذَامّن ن يغَايْذن نِغ ذ ئِينْدُوْزن؛ لَّا، يُوْذف س يذَامّن نّس نِّيث يخدْجس خَانغ لْفِدْيَا بَاش أَ ننْجم إِ ڒبْدَا.
مڒَا اَمنِّي، مشْحَاڒ إِي ذَانغ غَا سِّيصْفَان يذَامّن ن لْمَسِيح كْتَار! نتَّا يرُوْح س أَرُّوْح نِّي يتْدُوْمَان إِ ڒبْدَا يقدّم يخف نّس بْڒَا ڒْعِيب إِ أَربِّـي، ئِذَامّن نّس اَذَانغ سِّيصْفَان ضَّمِير نّغ زِي سَّايِأَث بَاش أَ نعْبذ أَربِّـي يدَّرن.