يعيبرانيين 1:9 - ثريفيث 20209 تْحِبِّيذ مِين يصڒْحن، تْعِيفِّيذ شَّرّْ. س مَانَايَا أَربِّـي يعْنِي أَربِّـي نّش، ئِذْهن-اَش س زّشْت ن ڒفْرَاحث، ئِسِيڒِي-يِش ذݣ وجنَّا خ يمْعَشَارن نّش.> အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
وَلَكِن عِيْسَى وَاه، نتْوَاڒَا-ث ڒخُّو س تَّاج نّس ن ڒُوقَّار ذ وَاطَّاس ن شَّان. مَايمِّي؟ لِأَنَّا عِيْسَى ذݣ يِجّن ن ڒْوقْث تُوْغَا يسهْوَا-ث-يذ أَربِّـي شْوَايْت سْوَادَّاي إِ لْمَلَائِكَاث يعْنِي وَامِي يصْبَر إِ ڒَعْذَاب ن ڒْموْث. بَاش نتَّا س اَرْضَا ن أَربِّـي اَذ يقَّاس ڒْموْث، ڒْموْث نِّي اَذ تِيڒِي ن مَارَّا يوْذَان.