أيث-ݣلاطيا 4:4 - ثريفيث 20204 وَلَكِن وَامِي د ثُوْوض ڒْوقْث إِݣ يزمّم أَربِّـي، ئِكَّر نتَّا يسّكّ-د مِّيس يتْوَاخْڒق-د زݣ يِجّن ن ثمْغَارْث، يتْوَاخْڒق-د ثْحكّْم خَاس شَّرِيعَا ن مُوْسَى. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
شُوْف، أَربِّـي يݣَّا مِين وَار ثْزمَّر اَذ تݣّ شَّرِيعَا ن مُوْسَى، مَايمِّي؟ عْلَاحْسَاب ضُّعف ن دَّات نّغ إِي ذَاس يكّْسن جّْهذ إِ شَّرِيعَا. أَربِّـي، وَامِي إِي د يسّكّ مِّيس يمثّل-يث-يذ اَم دَّات ن بْنَاذم يعْصَان، ئِسّكّ-يث-يذ ذ لْفِدْيَا خ ڒْمُعْصِيّث نّغ. أَمُّو يحَاسب يعَاقب ڒْمُعْصِيّث إِݣ يدْجَان ذِي دَّات ن بْنَاذم
أُو بْڒَا شّكّ مشْحَاڒ ثدْجَا ذ ثَمقّْرَانْت ڒْمَعْنَا ينُوْفَّرن ن لْإِيمَان: نتَّا، ذ بْنَاذم إِي د يمظْهَارن، ذ أَرُّوْح إِي خَاس يشهْذن. نتَّا، ذ لْمَلَائِكَاث إِي ذَايس يخْزَرن، ذ ڒݣْنُوْس إِي زَّايس يتْوَابشَّرن. نتَّا، ذِي دُّنشْت-أَ يِنِّي إِي زَّايس يُوْمْنن، ذ لْعَظَمَا ن وجنَّا إِي ث يقبْڒن.