أيث-ݣلاطيا 3:10 - ثريفيث 202010 شُوْف، مَارَّا يِنِّي يتْعوَّاڒن خ طَّاعَا ن شَّرِيعَا ن مُوْسَى تْوَانَعّْڒن. مَايمِّي؟ ڒَاحقَّاش لْكِتَاب يقَّار: <تْوَانَعّْڒن مَارَّا يِنِّي وَار يخدّْمن شَا زِي مَارَّا ثِمسْڒَايِين إِي يُوْرِين ذِي شَّرِيعَا وَار زَّايْسنْت تݣّن شَا!> အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
إِنَّمَا، نسّن بلِّي بْنَاذم وَار يتْوَاسمْصْڒَاح شَا اَك أَربِّـي يعْنِي مڒَا يطَاع إِ شَّرِيعَا ن مُوْسَى؛ لَّا، مَانَايَا إِلَّا س لْإِيمَان زِي عِيْسَى لْمَسِيح. خ مَانَايَا ؤُڒَا ذ نشِّين نُوْمن زِي عِيْسَى لْمَسِيح بَاش أَ نمْصْڒَاح اَك أَربِّـي س لْإِيمَان نِّي إِي زِي نُوْمن، مَاشِي س طَّاعَا ن شَّرِيعَا ن مُوْسَى. لِأَنَّا ؤُڒَا ذ يجّن ن بْنَاذم وَار يتْوَاسمْصْڒَاح شَا اَك أَربِّـي س طَّاعَا ن شَّرِيعَا نِّي.