9 مَامّش ذَاوم ننَّا زِي قْبڒ اَذَاوم ث عَاوْذغ نش ڒخُّو: مڒَا شَان يِجّن يبشَّر-يكنِّيو س شَان لإِنْجِيل نّغْنِي مَاشِي ذ ونِّي إِي تُوْغَا ثْقبْڒم، أَتَاف اَذ يتْوَانْعڒ!
وَامِي إِي ذَايس يكَّا شَان ڒْوقْث، ئِفّغ يعْذُو ذِي جْوَايه ن ݣَالَاطْيَا ذ جْوَايه ن فْرِيجْيَا يتݣّ ؤُڒ ذݣ يمحْضَارن نِّي إِي يدْجَان ذِنِّي مَارَّا.
آي اَيثْمَا، تتَّارغ زَّايْوم اَذ تحْضَام يخف نْوم زݣ يِنِّي يفرّْقن ڒْمُوْمِنِين خ وَايَاوْيَا تݣّن-اَوم مِين يسفْشِيڒن، يعْنِي ضد ثْغُوْرِي نِّي إِي ثْڒمْذم كنِّيو. بعّْذث خَاسن خ يِيْنَا.
وَامِي تُوْغَا نش تْخطَّاطغ اَذ ݣّغ مَانَاينِّي، مَا ذوّْڒغ ذݣ وَاوَاڒ وَاهَا؟ نِغ مَا تْخطَّاطغ اَم يِجّن ن بْنَاذم ن دُّنشْت-أَ وَاهَا، يعْنِي اَذ ينِيغ وَاه-وَاه نِغ لَّا-لَّا ذِي نّفْس ن ڒْوقْث؟
ڒخُّو آي أَيثْمَا اَذ كمّْڒغ، فَرْحث س سِيذِيثْنغ! وَار غَارِي بُو لْمُشْكِل اَذَاوم عَوْذغ ثِمسْڒَايِين-أَ س ثِيرَا، كنِّيو عَاوذ اَزَّايْسنْت تْوَاحْضَام زِي لْخَطَر.
فَرّْحث ڒبْدَا س سِيذِيثْنغ! أَذَاوم ينِيغ اَوَاڒ-أَ عَاوذ، فَرّْحث!