5 آي يسمْغَان، طَاعم إِ أَيثْبَاب نْوم ذِي دُّنشْت-أَ، وقَّرم-ثن ݣّْوْذم-ثن س يِجّن ن وُوْڒ يصْفَا اَمشْنَاو مَّامش ثْطَاعَام إِ لْمَسِيح.
ثِيطَّاوِين اَم ثْفَاوْث إِ ثُوْذَارْث نّش. مڒَا غَارك ثِيطَّاوِين صحَّانْت، أَتَاف اَغَارك ثِيڒِي ثْفَاوْث مَارَّا ذِي ثُوْذَارْث نّش.
وَار يزمَّر شَان يِجّن اَذ يِيڒِي ذ اَخدَّام غَار ثْنَاين ن سِيَاذِيس. مَايمِّي؟ إِمَا يجّن اَث يعِيفّ، ئِجّن اَث يخس. نِغ يجّن اَذَايس يطّف، ئِجّن اَث يحݣَّر. أَذ تْخذْمم إِ أَربِّـي نِغ اَذ تْخذْمم إِ ڒوْسخ ن دُّنشْت-أَ، وَار يدْجِي بُو س ثْنَاين.
ؤُڒَا ذ نش س يِيخف ينُو غَارِي يِنِّي خَافِي يحكّْمن. غَارِي ڒْعَسْكَار خ وفُوْس ينُو حكّْمغ خَاسن. أَذ ينِيغ إِ يِجّن: رُوْح، أَذ يرَاح. أَذ ينِيغ إِ يِجّن: أَرَاح-د، أَذ د يَاس. أَذ ينِيغ إِ وخدَّام ينُو: اݣّ ثَا، أَت يݣّ."
تْمُوْنن مَارَّا إِذْسن مكُڒ نْهَار ذِي ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت ن أَيث-إِسْرَائِيل. تتّن اَغْرُوْم مَارَّا ذِي ثُوْذْرِين نْسن، تتّن مشَّا س ڒفْرَاحث ذ ڒْخَاضَر نْسن.
تُوْغَا اَقَايِي اَكِذْوم س يِجّن ن ضُّعف ذ يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي، ترْجِيجِيغ اَطَّاس.
لِأَنَّا ونِّي تُوْغَا يدْجَان ذ يسْمغ وَامِي ذَاس د يڒَاغَا سِيذِيثْنغ، نتَّا ڒخُّو غَارس يجّن ن لْحُرِّيَا زِي سِيذِيثْنغ. أَمنِّي عَاوذ ونِّي تُوْغَا يدْجَان غَارس لْحُرِّيَا، نتَّا ڒخُّو يذْوڒ ذ يسْمغ ن سِيذِيثْنغ.
أَقَا نشِّين نْتفْتَخَر زِي ضَّمِير نّغ يعْنِي يشهّذ بلِّي نُوْيُوْر مْلِيح ذِي دُّنشْت-أَ خَصَّاتَن اَكِذْوم س يِجّن ن نِّيّث ذ وُوْڒ يصْفَان زِي أَربِّـي. وَار يدْجِي بُو س يِجّن ن ڒفْهَامث ن دُّنشْت-أَ؛ لَّا، س يِجّن ن اَرْضَا ن أَربِّـي.
نتَّا اَقَا ثقِّيمم-اَس ذݣ وُوْڒ أُو كْتَار عَاذ خْمِي يتْفكَّار ذِي اَرَّاي إِي ذَاس ثݣِّيم، يعْنِي ثْقبْڒم-ث س يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي ترْجِيجِيم.
آ ثِمْغَارِين، طَاعنْت إِ يرْيَازن نْكنْت مَامّش إِي ثْطَاعَانْت إِ سِيذِيثْنغ.
أَذ يِيڒِي اَرْضَا إِ مَارَّا يِنِّي إِݣ يتْحِبَّان سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح س يِجّن ن ڒمْحِبّث وَار ثْفنِّي شَا عمَّارْص.
إِذن آي يمْعِيزّن ينُو، مَامش تُوْغَا ثتْطَاعَام ڒبْدَا زِي قْبڒ وَامِي تُوْغَايِي اَكِذْوم، أَمنِّي عَاوذ إِي غَا ذَايِي ثْطَاعم وَامِي خَاوم غَابغ. يعْنِي اَذ تقِّيمم تݣّم لْمجْهُوْد بَاش اَذ تْكمّْڒم مْلِيح ذݣ وسنْجم نْوم س يِجّن ن ثِيݣّْوْذِي ذ يِجّن ن تَرْجِيجِي.
وَلَكِن ڒخُّو مَاشِي اَم يسْمغ، نتَّا حْسن زݣ يسْمغ: أَم ؤُمَاش إِي خَاش يعِيزّن. نتَّا يعِيزّ خَافِي، وَلَكِن شك يعِيزّ خَاش كْتَار: ذِي ڒْخذْمث أُو عَاوذ اَم ؤُمَاش ذِي سِيذِيثْنغ.
يِـيْنَا غِير اَذ ࢲرّن ثِيْشْرِي نْكنْت ثصْفَا تْسذْحَانْت زَّايْسن اَتَاف اَذ اَمْنن.