16 أَذ تيْسِيم ڒبْدَا لْإِيمَان نْوم اَم يِجّن ن لْحِمَايَا خ وفُوْس إِي زِي غَا ثْسخْسِيم مَارَّا فْڒِيتْشَاث نِّي يحَرّْقن ن وعفَّان نِّي ن إِبْڒِيس.
أَذ يِيڒِي وَاوَاڒ نْوم: وَاه نِغ لَّا. مَارَّا مِين غَا ثِينِيم ذ زّْيَادَا، أَتَاف اَࢲْور نّس زِي شِّيطَان.
لِأَنَّا وَار يدْجِي بُو نتْحكّم خ لْإِيمَان نْوم؛ لَّا، نْخدّم اَكِذْوم بَاش اَذ تْفَرْحم. أَقَا س لْإِيمَان نْوم إِي ثْبدَّام نِيشَان.
وَار تْسخْسَايم شَا أَرُّوْح يقدّْسن.
نشِّين لَّا، نشِّين ذ ثَارْوَا ن نْهَار، أَغَارْنغ يِيڒِي ڒَعْقڒ. أَ نݣّ ثْجِيلِيت نِّي ن ڒحْذِيذ يدْجَان نتَّاث ن لْإِيمَان ذ ڒمْحِبّث. أَ نݣّ لْكَاسْك نّغ يدْجَان نتَّا ذ لْأَمَال ن ؤُفكِّي.