29 شُوْف، عمَّارْص وَار يدْجِي حَدّ يتْعِيفَّا دَّات نّس: لَّا، ئِتْذبَّر-د خَاس يتْحَوَاڒ خَاس. أَمنِّي إِي يتݣ لْمَسِيح اَك جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين.
يَا لْقُدْس يَا لْقُدْس! ذ شم إِݣ ينقّن لْأَنْبِيَا، ذ شم إِݣ يرجّْمن يِنِّي غَارم د يسّكّ أَربِّـي! نش مشْحَاڒ ن ثْوَاڒَاثِين خْسغ اَذ سْمُوْنغ ثَارْوَا نّمْ اَم شَان ثْيَازِيط يتحْبُوْبُوْضن خ يفِيدْجُوْسن نّس وَلَكِن كنِّيو ثُوْݣِيم.
خْزَرث مْلِيح غَار يِجْضَاض وجنَّا. وَار زرّْعن، وَار مجَّارن، وَار خزّْنن ذِي ثسْڒَافِين. وَلَكِن بَابَاثْوم إِي يدْجَان ذݣ وجنَّا إِي ذَاسن يتِّيشّن اَذ شّن. كنِّيو، مَا وَار تْسݣّْوِيم شَا اَطَّاس س وَاطَّاس خ يِجْضَاض؟
وَار فهّْمن شَا، وَار تطّْفن شَا ذݣ وَاوَاڒ نْسن، وَار ذَايْسن بُو لْحَنَانَا ؤُڒَا ذ أَرَّحْمث.
أَمنِّي كِيف-كِيف لَابُد يرْيَازن اَذ حِبّن ثِمْغَارِين نْسن مَامش تْحِبَّان دَّات نْسن. ونِّي يتْحِبَّان ثَمْغَارْث نّس ذ يخف نّس إِي يتْحِبَّا.
لِأَنَّا نشِّين ذ طْرُوْفَاث ن دَّات نّس.
لْكِتَاب يقَّار: <خ مَانَايَا اَرْيَاز اَذ يسْمح ذِي بَابَاس ذ يمَّاس اَذ يمُوْن اَك ثمْغَارْث نّس، ثْنَاين إِذْسن اَذ ذوْڒن ذ يجّن.>