26 عصّْبث بْڒَا مَا اَذ تݣّم ڒْمُعْصِيّث. وَار تجَّاث شَا ثْفُوْشْت اَخَاوم ثغْڒِي كنِّيو عَاذ تْعصِّيبم.
وَلَكِن نش قَّارغ-اَوم: مَارَّا ؤُو غَا يعَصْبن خ وُوْمَاس اَتَاف اَذ يتْوَاحْكم. ونِّي غَا يِينِين إِ وُوْمَاس: آي اَغْيُوْڒ، أَتَاف اَذ يتْوَاحْكم ذِي لْمَحْكَامَا ثَمقّْرَانْت. ذ ونِّي غَا يِينِين إِ وُوْمَاس: آي اَفْغُوْڒ، أَتَاف يسْذَاهدْج اَذ يرَاح غَار ثْمسِّي ن جَهنَّمَا.
يࢲْرَا عِيْسَى مَانَايَا، وَار ذَاس يعْجِيب بُو ڒْحَاڒ ينّا-اَسن: "جّم يحنْجِيرن يمزْيَانن اَغَارِي د اَسن وَار ذَاسن تْعَارَّاضم شَا ڒَاحقَّاش ڒْمُلْك ن أَربِّـي يتِيڒِي غَار يِنِّي إِي يدْجَان اَم يِيْنَا.
ئِخْزَر غَارْسن يعصّب، ئِخيّق ڒَاحقَّاش ؤُڒَاون نْسن قسْحن. ينَّا-ٱس إِ ورْيَاز نِّي: "سَرّح فُوْس نّش." يسَرّح-يث أُوْشَا يذْوڒ وفُوْس نّس يݣنْفَا.
شُوْف آي أَيثْمَا ينُو يمْعِيزّن، ئِتْخصَّا كُڒ يجّن اَذ يتْسڒَا ٱطَّاس، أَذ يفكَّر قْبڒ مَا ٱذ يسِّيوڒ، وَار يتْعَصِّيب شَا ذغْيَا.
مِينْزِي اَعصّب ن بْنَاذم وَار د يسِيوِّيض شَا مِين يدْجَان ذ ڒْحَقّ غَار أَربِّـي.