12 حمَا نشِّين إِي يُوْمْنن ذ يمزْوُوْرَا ذِي لْمَسِيح أَ نحْمذ أَربِّـي خ لْعَظَمَا نّس.
"ئِتْخصَّا كنِّيو وَار تْخيِّيقن شَا وُوْڒَاون نْوم. أَمْنث زِي أَربِّـي، أَمْنث عَاوذ زَّايي.
أَذ يتْوَابَرَك اَرْضَا نّس يمْغَارن، ئِفَرغ-يث-يذ خَانغ أَربِّـي س مِّيس يعِيزّن.
مَايمِّي؟ حمَا سِيذِي أَربِّـي ذِي زْمَانَاث إِي د غَا يَاسن اَذ د يسْمظْهَار اَݣْڒَا نّس يعْنِي اَرْضَا نّس مشْحَاڒ إِݣ يدْجَا ذ اَمقّْرَان بْڒَا ڒقْيَاس إِي ذَانغ د يسْبيّن ذِي عِيْسَى لْمَسِيح.
أَغَارس ثِيڒِي لْعَظَمَا ذِي جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين أُو عَاوذ ذِي عِيْسَى لْمَسِيح زِي لْجِيل غَار لْجِيل إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. آمِين!
فَا آي أَيثْمَا إِي خف يعِيزّ سِيذِيثْنغ، لَابُد أَ نْشكَّر أَربِّـي خَاوم مِينْزِي يخْضَر-يكنِّيو ذ يمزْوُوْرَا نِّي يعْنِي ذ يِنِّي إِي تْوَاسْنجْمن س ڒْخذْمث نِّي يسِّيصْفَان ن أَرُّوْح يقدّْسن ذ يِجّن تِّقث نْوم ذِي لْحَقِيقَا.
خ سَّبَاب-أَ نش قَا تْعدَّابغ خ مَارَّا ثِمسْڒَايِين-أَ ثِيْنَا وَلَكِن وَار تْسذْحِيغ شَا، نش سّْنغ ونِّي إِي زِي ؤُمْنغ. تيّْقغ نتَّا يزمَّر اَذ يحْضَا لْأَمَانَا نِّي إِي كِذس جِّيغ حتَّا ٱڒ نْهَار نِّي اَنݣَّارُو.
وَامِي يخس نتَّا، ئِكَّر يَارَّا-ٱنغ ذ ثَارْوَا نّس إِي د يجَّا س وَاوَاڒ ن لْحَقِيقَا حمَا أَ نِيڒِي نشِّين ذ يمزْوُوْرَا زِي مِين د يخْڒق.
زَّايس نتَّا إِي زِي تَامْنم زِي أَربِّـي إِي ثِيذ يسكَّرن زݣ يمتِّينن، يُوْشَا-ٱس لْعَظَمَا بَاش تِّقث نْوم ذ لْأَمَال نْوم تِيڒِين ذِي أَربِّـي.