7 تُوْغَا قْبڒ ثُوْيُوْرم خ يبْرِيذن-أَ ثْعِيشم ذَايْسن.
لِأَنَّا قْبڒ وَامِي تُوْغَا نْتݣّ اَرَّاي إِ طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نّغ، اَرْنِينْت ذَايْنغ شّهَاوَاث ثِعفَّانِين عْلَاحْسَاب مِين ذَانغ ثنَّا شَّرِيعَا، خدّْمنْت شّهَاوَاث نِّي ذِي دَّات نّغ أُوْشَا نْتَارو ڒخْذَايم يتَاوِين غَار ڒْموْث.
أَمُّو إِي تُوْغَا تݣّن ڒبْعَاض زَّايْوم، وَلَكِن ڒخُّو تْوَاسِيرْذم، تْوَاسِّيصْفَام، تْوَاسمْصْڒَاحم اَك أَربِّـي س يِيسم ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح أُو س اَرُّوْح ن أَربِّـي نّغ.
ذَايْسنْت إِي تُوْغَا تْعِيشم خْمِي ثݣُّوْرم ذݣ وبْرِيذ ن دُّنشْت-أَ ثْذفَّارم اَرَّايس ن ڒحْكَام إِي يدْجَان جَار وجنَّا ذ ثْمُوْرْث يعْنِي شِّيطَان إِي يدْجَان نتَّا ذ اَرُّوْح نِّي إِݣ يخدّْمن ذݣ يِنِّي إِي يعصَّان أَربِّـي.
فَا كنِّيو تُوْغَا ثمُّوْثم س وُوْڒَاون نْوم عْلَاحْسَاب ڒْمُعْصِيَاث ذ طَّبِيعَا نْوم وَار يطهَّارن شَا، وَلَكِن أَربِّـي يسدَّر-د كنِّيو اَك لْمَسِيح وَامِي ذَانغ يغْفَر قَاع ڒْمُعْصِيَاث نّغ.
شُوْف، نشِّين عَاوذ تُوْغَا ذَايْنغ يجّن ن ڒقْفَاڒث، وَار نتْطِيعِي شَا، نتْوَاشمّث، حكّْمنْت خَانغ اَطَّاس ن لْأَنْوَاع ن شّهَاوَاث ذ زّْهُو. تُوْغَا نتْعِيش ذݣ يِجّن ن ڒقْبَاحث ذ ڒحْسذ، عِيفّن-اَنغ يِوْذَان، نتْعِيفَّا اَيَاوْيَا.