أيث-كولوس 2:7 - ثريفيث 20207 ئِتْخصَّا-كنِّيو اَذ تِيڒِيم ثبْنَام خ دْسَاس نّس مْلِيح، أَذ تِيڒِيم ثْجهْذم ذِي لْإِيمَان نْوم مَامّش إِي كنِّيو سڒْمَاذن، أَذ تِيڒِيم تنْفيَّاضم س شُّكر. အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
يثَرَّاسن-أَ يِيْنَا تْوسَّاخن يمنْسِيون نْوم ن ثمْعَاشَرْث. تتّن اَكِذْوم بْڒَا مَا ٱذ سذْحَان، نِثْنِي ݣِّين اَم شَا ن يمكْسَاون إِي عتّْقن يخف نْسن وَاهَا. نِثْنِي ذ يسيْنُوْثن بْڒَا يَانْࢲَار غِير يتَاوِي-ثن اَرِّيح يتَارَّا-ثن. نِثْنِي ݣِّين اَم ثْشجُّوْرَا ذِي ڒخْڒِيف وَار يتَارْون شَا، تْنقْڒَاعنْت-يد زݣ يࢲوْرَان نْسنْت؛ يعْنِي يبْرِيذن نْسنْت مُّوْثن س ثْنَاين.