21 يعْنِي: "وَار كسِّي شَا س وفُوْس، وَار تْقَاسَا شَا، وَار تْحَاذَا شَا."
خ مَانَايَا يقَّار سِيذِي أَربِّـي: فّْغم-د زِي ڒْوسْط نْسن عزْڒث يخف نْوم، وَار تْحَاذَاث شَا مِين يدْجَان حَرَام. أُوْشَا نش اَكنِّيو قبْڒغ،
كنِّيو مڒَا ثمُّوْثم اَك لْمَسِيح إِ لْقَوَانِين نِّي يقْذِيمن ن دُّنشْت-أَ، مَايمِّي ذَاس تݣّم اَرَّاي إِ لْقَانُوْن نِّي اَخْمِي عَاذ تْعِيشم زَّايس ذِي دُّنشْت-أَ؟
لْقَاوَنِين-أَ يِيْنَا سَّاوَاڒن خ شَان ثْمسْڒَايِين إِي غَا يفْنَان خْمِي غَا تْوَاشّنْت، نِثْنِي ذ لْقَوَانِين ذ وسڒْمذ ن يِوْذَان وَاهَا.
نِثْنِي اَذ سْبدّن يوْذَان بَاش وَار مدْجْشن شَا، قَّارن-اَسن عَاوذ قَا شَا ن لْمَكْلَاث ممْنُوْع اَثنْت شّن. وَلَكِن لْمَكْلَاث نِّي يخْڒق-يثنْت-يد أَربِّـي اَثنْت نقْبڒ نشِّين إِݣ يتَامْنن نسّن لْحَقِيقَا.