22 وَلَكِن ڒخُّو لَّا، أَربِّـي يسمْصْڒَاح-يكنِّيو اَكِذس س دَّات ن لْمَسِيح يعْنِي س ڒْموْث نّس بَاش اَكنِّيو يقدّم زَّاثس ثصْفَام بْڒَا ڒْعِيب وَار ذِنِّي بُو وِي كنِّيو إِي غَا يتَاهَامن.
س وُوْڒ يصْفَا ذ اَشمْڒَاڒ إِ مَارَّا ثُوْذَارْث نّغ.
آي اَيْثْمَا، أَمنِّي إِي ثدْجَام ؤُڒَا ذ كنِّيو. يعْنِي تْوَافكّم زِي شَّرِيعَا ن مُوْسَى وَامِي ثمُّوْث دَّات ن لْمَسِيح، أَقَاوم خ يِيرِي ن يِجّن نّغْنِي نتَّا ذ يِيرِي ن لْمَسِيح إِي د يكَّرن زِي ڒْموْث، حمَا أَ نَارو ڒخْذَايم ثِصبْحَانِين إِ أَربِّـي.
نسّن ونِّي إِي د يسكَّرن سِيذِيثْنغ عِيْسَى نتَّا عَاوذ اَذَانغ د يسكَّر اَك عِيْسَى اَذَانغ يسحْضَار اَكِذْوم زَّاث نّس.
مَانَايَا مَارَّا زِي أَربِّـي، يسمْصْڒَاح-اَنغ اَكِذس س لْمَسِيح يُوْشَا-ٱنغ-د أَ نْبشَّر س ڒْعَهذ ن صُّلْح.
شُوْف، ئِخْضَر-اَنغ ذِي لْمَسِيح قْبڒ مَا د يخْڒق دُّنشْت-أَ بَاش أَ نِيڒِي نصْفَا بْڒَا ڒْعِيب زَّاثس.
حمَا لْمَسِيح اَذ يقدّم جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين إِ يِيخف نّس تْشعْشِيع ذ ثَمْقدّسْت وَار تْوسِّيخ وَار تشْنِيق وَار ذَايس يتِيڒِي بُو شَا ن ڒْعِيب نّغْنِي.
لْمَسِيح-أَ نتْبشَّار زَّايس إِ يِوْذَان، نْنهَّا-ثن مَارَّا إِذْسن، نْسڒْمَاذ-يثن س مَارَّا ڒفْهَامث بَاش أَ نْقدّم يوْذَان مَارَّا ذِي لْمَسِيح بْڒَا شَا ن ڒْعِيب إِ أَربِّـي.
مِينْزِي أَربِّـي وَار ذَانغ د يڒَاغِي شَا بَاش أَ نْعِيش ذِي مِين يخنْزن؛ لَّا، ئِڒَاغَا-يَانغ-د أَ نْعِيش ذِي مِين يصْفَان.
نتَّا يصدّق خَانغ يخف نّس ذ يجّن ن لْفِدْيَا خ مَارَّا شَّرّْ نّغ أُو عَاوذ بَاش اَذ يسِّيصْفَا يجّن ن شَّعْب إِ يِيخف نّس اَتَاف اَذ يڒِين نّس مُجُوْدِين اَذ ݣّن لْحَسَانَاث.
أُو س ڒْخَاضَر نِّي نشِّين نتْوَاسِّيصْفَا س دْبِيحث ن دَّات ن عِيْسَى لْمَسِيح، ئِجّن ن ثْوَاڒَا إِ ڒبْدَا.
أَذَاوم يذبَّر أَربِّـي مَارَّا ثِمسْڒَايِين ثِصبْحَانِين بَاش اَذ تݣّم ڒْخَاضَر نّس. أَذَايْنغ يخْذم مِين ذَاس يتعْجِيبن زَّاثس، س سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح إِي غَار غَا ثِيڒِي لْعَظَمَا إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. آمِين.
أَمنِّي إِݣ يݣَّا لْمَسِيح وَامِي يتْوَاعدّب يجّن ن تْوَاڒَا إِ ڒبْدَا عْلَاحْسَاب ڒْمُعْصِيَاث. يعْنِي ونِّي يدْجَان نِيْشَان يتْوَاعدّب ذݣ ومْشَان ن يِنِّي يعصَّان حمَا اَكنِّيو يسِّيوض غَار أَربِّـي. دَّات نّس نْغِين-تث، ئِسدَّر-يت-يد أَرُّوْح يقدّْسن.
خ مَانَايَا آي يمْعِيزّن ينُو، خْمِي غَا ثْرَاجَام كنِّيو إِ ثْمسْڒَايِين-أَ ݣّث لْمجْهُوْد نْوم بَاش اَكنِّيو يَاف اَكِذس ذِي ڒهْنَا بْڒَا ڒوْسخ بْڒَا ڒْعِيب.
فَا ونِّي يزمَّرن اَكنِّيو يحْضَا بَاش وَار تنْذْڒِيفم شَا، ئِزمَّر عَاوذ اَكنِّيو يقدّم غَار زَّاث نّس لْعَظِيم اَذ تِيڒِيم بْڒَا ڒْعِيب اَغَارْوم ثِيڒِي يجّن ن ڒفْرَاحث ذ ثَمقّْرَانْت،