ئِكَّر يرُوْح، ئِمْسڒْقَا ذِنِّي اَك يِجّن ن ورْيَاز نتَّا ذ اَحْبَاشِي ذ اَخَاصْيُوْنِي. نتَّا زݣ يمقّْرَانن ن لْمَلِكَا ن لْحَبَشَا قَّارن-اَس نتَّاث كَنْدَاكَا، نتَّا إِݣ يتْكلَّافن خ صّنْدُوْق ن تْمنْيَاث ن لْمَلِكَا نِّي. تُوْغَا يرُوْح غَار لْقُدْس اَذ يعْبذ أَربِّـي،