15 خزَّرن ذَايس ذِي سْتِيفَان مَارَّا يِنِّي إِي ذِنِّي يدْجَان ذِي جْمَاعث ن لْحُكَّام ن أَيث-إِسْرَائِيل، ؤُفِين اَغمْبُوْب نّس اَم وغمْبُوْب ن لْمَلَائِكَا.
وَلَكِن ڒْمُوْمِنِين اَذ شْعشْعن اَم ثْفُوْشْت ذِي ڒْمُلْك ن بَابَاثْسن. صنّط مْلِيح آ ونِّي يتْسْڒَان.
ذِنِّي زَّاث إِ ثِيطَّاوِين نْسن يذْوڒ اَم يِجّن ن نُّوْر، أَغمْبُوْب نّس يتْشعْشِيع اَم ثْفُوْشْت. ئِذْوڒ وَارُّوْض نّس ذ اَشمْڒَاڒ يرقّ اَم ثْفَاوْث.
وَلَكِن نش قَّارغ-اَوم: مَارَّا ؤُو غَا يعَصْبن خ وُوْمَاس اَتَاف اَذ يتْوَاحْكم. ونِّي غَا يِينِين إِ وُوْمَاس: آي اَغْيُوْڒ، أَتَاف اَذ يتْوَاحْكم ذِي لْمَحْكَامَا ثَمقّْرَانْت. ذ ونِّي غَا يِينِين إِ وُوْمَاس: آي اَفْغُوْڒ، أَتَاف يسْذَاهدْج اَذ يرَاح غَار ثْمسِّي ن جَهنَّمَا.
ئِݣَّا خَاس عَاوذ يفَاسّن نّس خ ثِيطَّاوِين ن وضَرْغَاڒ نِّي. صَافِي يݣنْفَا، ثِيطَّاوِين نّس نُوْزْمنْت يبْذَا يتْوَاڒَا مْلِيح.
ئِكَّر اَرَّايس ن ڒْفُقَهَا ينَّا-ٱس إِ سْتِيفَان: "مَا ذ صَّح مَانَايَا؟"
ڒخُّو نشِّين اَغمْبُوْب نّغ وَار يغْمِيس س وَالُو. نتْوَاڒَا لْعَظَمَا ن سِيذِيثْنغ، نتْوَابدَّاڒ بَاش أَ نِيڒِي ذ يجّن ن صِّفث نّس س يِجّن ن لْعَظَمَا يتْمَارْنِين. مَانَايَا يتَاس-د زِي سِيذِيثْنغ إِݣ يدْجَان ذ أَرُّوْح.